 |
| O. Pio (Pius) z Pietrelciny O.F.M.Cap. (właśc. Francesco Forgione) |
Ks. Luigi Villa i 'Chiesa viva'
Niektórzy czytelnicy podzielili się ze mną opinią, która w skrócie brzmi następująco:
„Włoski magazyn “Chiesa Viva” jest wynikiem prośby Ojca Pio (25 maja 1887 - 23 września 1968) skierowanej do księdza Luigi`ego Villi (3 lutego 1918- 18 listopada 2012), aby odsłonić masonów Vaticanum II i ich spisek mający na celu zniszczenie Kościoła. Więc to O. Pio prosił ks. Luigi`ego Villę o stworzenie “Chiesa viva”.
Czasopismo “Chiesa Viva” koncentruje się głównie na masonerii w kościele Vaticanum II i traktuje o herezjach jako „dziele” masonerii.
“Chiesa Viva” krytykuje „papieży” Vaticanum II. Niemniej jednak ci „papieże” są również uznawani przez magazyn za prawdziwych papieży.
Mogą pojawić się więc co najmniej trzy pytania:
- Czy O. Pio naprawdę prosił ks. Villę o stworzenie “Chiesa viva”?
- Czy “Chiesa viva” jest magazynem katolickim?
- Kto naprawdę prosił ks. Willę, by stworzyć magazyn “Chiesa viva”?
Zanim przedstawię swoje opinie, chciałbym prosić czytelników, aby nie postrzegali ich jako zniewagi czyjegoś imienia lub pamięci, ale wyłącznie w celu przedstawienia odpowiedzi na powyższe pytania z punktu widzenia opartego na logice i faktach.
Odpowiedź 1:
Według wydawców “Chiesa Viva” O. Pio był nieformalnym duchowym autorytetem, który zainspirował ks. Villę do „bronienia Kościoła Chrystusowego przed dziełem masonerii, zwłaszcza kościelnej”.
Ks. Villa założył “Chiesa Viva” w 1971 roku, trzy lata po śmierci O. Pio.
Bardzo ważne jest również podkreślenie tutaj, że od samego początku polityka “Chiesa Viva” była dokładnie taka sama, jak polityka SSPX i ruchu rozpoznawania i oporu wewnątrz kościoła Novus Ordo (The Wanderer i The Remnant Newspapers), tj. jednoznaczna akceptacja „papieży” Vaticanum II jako prawdziwych papieży.
W uczciwości trzeba powiedzieć, że arcybiskup Lefebvre, założyciel i pierwszy przełożony SSPX, czasami przyznawał, że „papieże” Vaticanum II mogą w końcu nie być papieżami (patrz hiperłącza na końcu tego artykułu).
Dlatego polityka “Chiesa Viva” odzwierciedla politykę R&R.
“Chiesa Viva” przypisuje O. Pio ukryte autorstwo całkowicie niekatolickiej idei, zgodnie z którą papież, namiestnik Chrystusa może być masonem lub długoletnim heretykiem, nie tracąc swojego urzędu.
W rzeczywistości pomysł „papieża-masona” opiera się na legendzie wydawców “Chiesa Viva”.
W 1956 r. ks. Villa po raz pierwszy spotkał się z O. Pio w San Giovanni Rotondo, gdzie O. Pio zalecił mu:
„Musicie poświęcić całe życie na obronę Kościoła Chrystusowego przed działaniem masonerii, zwłaszcza tej kościelnej”.
W drugiej połowie 1963 r. ks. Villa odbył drugie spotkanie z O. Pio. Ten, gdy tylko go zobaczył, powiedział: „Długo na ciebie czekałem!” Skarżył się też na powolność, z jaką ks. Luigi wykonywał swoje zadanie.
Pod koniec spotkania O. Pio objął ks. Villę i powiedział: „Odwagi, odwagi, odwagi! Kościół jest już najeżdżany przez masonerię”, dodając: „Masoneria dotarła już do papieży” ("Who Is Father Luigi Villa?", Dr. Franco Adessa, s. 4, 6).
Można założyć, że O. Pio powierzył to zadanie ks. Willi.
Są jednak dwa bardzo proste powody, według których absolutnie niemożliwe jest udowodnienie, że to O. Pio poprosił ks. Willę o założenie “Chiesa viva”:
- Śmierć O. Pio jest to dla nas prawdziwą niezwyciężoną przeszkodą w wyjaśnieniu jego stanowiska. Nie możemy prosić go osobiście o potwierdzenie lub obalenie „dowodów” zaproponowanych przez “Chiesa viva”.
- Ponieważ “Chiesa viva” jest niekatolickim magazynem (o czym można przeczytać poniżej), katolicy nie są zobowiązani do wiary w „dowody” z niekatolickiego źródła.
Fałszywy pogląd, że papież może być masonem lub upartym, publicznym heretykiem bez utraty urzędu, jest bardzo wyraźnie widoczny w większości numerów “Chiesa Viva”. Według magazynu każdy fałszywy papież Kościoła Vaticanum II to „Successore di Pietro”.
Oto tylko kilka cytatów z „Chiesa Viva” (podkreślona czcionka jest moja):
“Jan XXIII” i “Paweł VI”:
Chiesa viva N° 441, SETTEMBRE 2011
“Di Papa Paolo VI ce ne furono due: quello che si è visto e ascoltato nelle udienze generali e private, e quello che ci hanno descritto libri e giornali del suo tempo, sopratutto come iniziatore, con Giovanni XXIII, e continuatore fino alla conclusione del Vaticano II. Noi, però, osiamo dire che Paolo VI fu un Papa che cambiò la Chiesa” (s. 2).
(„Było dwóch papieży pod imieniem Pawła VI: ten, który był widziany i słyszany na audiencji ogólnej i prywatnej, i ten, który opisywał nam swoje książki i gazety swoich czasów, przede wszystkim jako inicjator, z Janem XXIII, i kontynuator aż do zakończenia Vaticanum II. My jednak odważmy się powiedzieć, że Paweł VI był papieżem, który zmienił Kościół ”. – tłum. na podstawie translatora Google).
1963 (3 giugno) Muore Giovanni XXIII. La morte del Papa spinge molti a ritenere opportuno di sospendere i lavori del Concilio Vaticano II.
1963 (21 giugno) Mons. Giovanni Battista Montini viene eletto Papa col nome di Paolo VI.
1963 (30 giugno) Incoronazione di Paolo VI, sul sagrato della basilica di San Pietro. 1964 Paolo VI fu il primo papa a viaggiare in aereo: volò per raggiungere terre lontanissime; è stato il primo papa a visitare tutti i cinque continenti (s. 11).
"Chiesa viva" 529, WRZESIEŃ 2019 „Dlatego przed opublikowaniem tekstu tego artykułu uważamy za stosowne przedstawić niektóre dokumenty, które pokazują istnienie tajnego planu Masonerii dotyczącego zepsucia i zniszczenia katolickiego nauczania doktrynalnego w seminariach. Plan ten musiał zostać zrealizowany przez zdradzieckich monsignorów i kardynałów, z akronimami należącymi do masonerii - jak pokazano w poniższych dokumentach - i kierowanymi przez najwyższego przywódcę mgr Pasquale Macchi`ego, osobistego sekretarza papieża Pawła VI" (s. 2).
“Jan Paweł II”:
Chiesa viva, N° 430, WRZESIEŃ 2010
"(16 ottobre 1978 - ore 17.15 circa) Il Cardinale Karol Wojtyla viene eletto Papa. È il 263° Successore di Pietro" (s. 13). "Chiesa viva" 530, PAŹDZIERNIK 2019 "Per questo, credo sia opportuno accennare, qui, alla dottrina della devozione a Gesù Misericordioso, come la propose la polacca Suor Faustina Kowalska, che fu subito un continuo e accalorato agire di Papa Giovanni Paolo II, durante tutto il suo Pontificato, e che ebbe ampia diffusione in tutta la Polonia" (s. 2).
“Benedict XVI”:
“Chiesa viva” N° 457, LUTY 2013
2005 (19 aprile) Da un Conclave straordinariamente breve – durato solo 26 ore – Joseph Ratzinger emerge come 265° successore al Soglio di Pietro nella storia della Chiesa Cattolica Romana (s. 8).
Jedyny wyjątek stanowi „Papież Franciszek”, który jest prezentowany jako ANTYPAPIEŻ na stronach tego samego czasopisma.
Nie jest to zaskakujące, ponieważ jest to tylko jeden z najnowszych trendów w modzie w Novus Ordo, wspierany również przez "Chiesa Viva”.
Według „Chiesa Viva” „papież Franciszek” jest antypapieżem, ponieważ prawdziwym papieżem wciąż jest „Benedykt XVI”.
“Chiesa viva” N° 496, WRZESIEŃ 2016
SAMOWYBRANY ANTYPAPIEŻ „FRANCISZEK”!
Według „Constitutio Apostolica de Sede Vacante” ogłoszonego przez papieża Piusa XII w dniu 08.12.1945 r., Par. 99, RZYMSKI PAPIEŻ NIE MOŻE zrezygnować.
W konsekwencji, REZYGNACJA BENEDYKTA XVI TO „RES NULLIUS”, A ZATEM WYBÓR ANTYPAPIEŻA, CZOŁOWEGO MISTRZA MASONA KARDYNAŁA JORGE MARIO S.J. BERGOGLIO JEST NIE TYLKO NIELEGALNY, ALE I PRAWNIE NIEWAŻNY (s. 11).
Dlatego “Chiesa viva” w żaden sposób nie można nazwać magazynem katolickim.
Odpowiedź 3:
Analizując broszurę „Who Is Father Luigi Villa?”, która jest specjalnym wydaniem “Chiesa viva” autorstwa dr Franco Adessy, znalazłem w niej pewne fakty obalające, a przynajmniej kwestionujące mediację O. Pio w tworzeniu tej gazety.
Autor broszury podkreśla to bardzo mocno, że to właśnie O. Pio zachęcił ks. Willę do walki z kościelną masonerią. Ponieważ O. Pio był bardzo szanowany i uważany za bardzo wnikliwego księdza, ks. Villa poważnie potraktował jego słowa jako prorocze polecenie wypełnienia bardzo ważnej misji powierzonej mu przez samego Boga.
Według dr Franco Adessy, ks. Villa urodził się w 1918 r. Święcenia kapłańskie przyjął 28 czerwca 1942 r.
Pierwsze spotkanie z O. Pio miało miejsce w 1956 r., kiedy ks. Willa miał 38 lat, z czego 14 lat kapłaństwa.
Mając 45 lat (a 21 lat kapłaństwa), ks. Villa miał drugie spotkanie z O. Pio w 1963 roku.
Podczas tych dwóch spotkań O. Pio powiedział ks. Villi, że „musi poświęcić całe życie na obronę Kościoła Chrystusowego przed dziełem masonerii”, a on jako dość doświadczony kapłan musiał dobrze zrozumieć znaczenie prośby O. Pio.
Ale wszystkie działania ks. Villi po (rzekomych) spotkaniach z O. Pio wskazują, że działał on wbrew jego prośbie. Zgodził się, ale działał wręcz przeciwnie.
Ks. Villa otrzymał dyplomy kursu reedukacyjnego w szkołach wyższych, które w tym czasie należały już do masonerii Vaticanum II.
W 1963 r. (rok drugiego spotkania) ks. Villa otrzymał dyplom na uniwersytecie we Fryburgu.
Dwa i pół roku po śmierci O. Pio ks. Villa ukończył Uniwersytet Laterański w Rzymie, 28 kwietnia 1971 r., kiedy miał 53 lata (i 29 lat kapłaństwa).
Wydaje się całkowicie nielogiczne, że kapłan, któremu powierzono misję walki z masonerią, zamiast tego otrzymuje dyplomy na uniwersytetach Vaticanum II, będących własnością i kierowanych przez tę samą masonerię z którą miał walczyć.
Taki kapłan musiał bardzo wyraźnie widzieć, że Uniwersytet przed Vaticanum II i Uniwersytet Vaticanum II faktycznie są dwoma różnymi uniwersytetami.
We wrześniu 1971 r. ks. Villa opublikował pierwszy numer “Chiesa viva”. To wydarzenie miało miejsce w tym samym roku, w którym ukończył on Uniwersytet Laterański, „zreformowany” przez wolnomularstwo Vaticanum II.
Absolwent dwóch uniwersytetów będących własnością, kierowanych, kontrolowanych i finansowanych przez wolnomularstwo Vaticanum II, ks. Villa, był całkowicie od nich zależny.
Był już w wieku, gdy człowiek, zwłaszcza doświadczony kapłan, jest w stanie odróżnić dobro od zła. Kiedy ks. Villa nie spełnił prośby O. Pio i zamiast tego otrzymał ponowną edukację na uniwersytetach wolnomularskich Vaticanum II, mogło to oznaczać jedynie, że celowo odrzucił dobro na rzecz zła.
Zamiast bronić Kościoła Chrystusowego przed kościelną masonerią, “Chiesa viva” stała się rzecznikiem tej samej masonerii.
Przez czterdzieści osiem lat istnienia “Chiesa viva” główna fałszywa idea zapisana w umysłach czytelników brzmi: „Papieże Vaticanum II są masonami i heretykami, ale mimo to są prawdziwymi papieżami i następcami Świętego Piotra".
Ta niekatolicka idea przenika większość zagadnień “Chiesa viva” czerwonymi pogrubionymi liniami i tylko pseudokatolicy, z powodu słabej wizji teologicznej, nie są w stanie ich zobaczyć.
Zgodnie z powyższymi faktami może to oznaczać jedną z dwóch rzeczy:
- Prośba O. Pio do ks. Villi jest mitem wymyślonym przez prawdziwych właścicieli “Chiesa viva” w celu oszukiwania czytelników.
- Ks. Villa celowo odrzucił prośbę O. Pio.
W każdym razie odpowiadając na pytanie „Kto tak naprawdę zlecił ks. Willi stworzenie magazynu “Chiesa viva”?” mamy wszelkie powody, by powiedzieć, że gazeta ta jest wynikiem prośby właścicieli uniwersytetu Vaticanum II do jego absolwenta, ks. Villi, który był stałym dyrektorem magazynu przez czterdzieści jeden lat, od 1971 do 2012 roku.
“Każdy PR to dobry PR”
Możesz publicznie krytykować swojego szefa za cokolwiek. Jeśli jednak mimo to publicznie nazywasz go „swoim szefem”, twoja krytyka jest raczej hipokryzją w trwającej czterdzieści osiem lat „telenoweli”, w której jesteś jednym z aktorów.
W rzeczywistości ten „aktor” pracuje jako menedżer ds. PR swojego szefa, stosując zasadę PR branży rozrywkowej - „Każdy PR to dobry PR”.
Wydaje się, że jest to rodzaj PR na korzyść kościoła Vaticanum II i jego fałszywych papieży, których ks. Villa i jego zespół “Chiesa viva” reklamują się od 1971 r. do chwili obecnej, w 2019 r.
Krótki wniosek:
P: Czy Ojciec Pio naprawdę poprosił ks. Villę o stworzenie “Chiesa viva”?
O: Absolutnie niemożliwe jest udowodnienie, że to O. Pio poprosił ks. Willę o stworzenie “Chiesa viva”.
P: Czy “Chiesa viva” to magazyn katolicki?
O: “Chiesa Viva” krytykuje „papieży” Vaticanum II. Niemniej jednak ci „papieże” są również uznawani przez magazyn za prawdziwych papieży. Dlatego “Chiesa viva” w żaden sposób nie można nazwać magazynem katolickim.
P: Kto naprawdę poprosił ks. Willę o stworzenie magazynu “Chiesa viva”?
O: “Chiesa viva” jest wynikiem prośby właścicieli uniwersytetu Vaticanum II do jego absolwenta ks. Villi. We wrześniu 1971 r. ks. Villa opublikował pierwszy numer “Chiesa viva”. To wydarzenie miało miejsce w tym samym roku, w którym ukończył on Uniwersytet Laterański, „zreformowany” przez wolnomularstwo Vaticanum II.
Ks. Walery
Tłum. Paulo
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.