Św. Tomasz z Akwinu: Ojcze.

OJCZE

 10. Zwróćmy uwagę na dwie sprawy: w jaki sposób Bóg jest Ojcem i co Mu jesteśmy winni z tego powodu, że jest Ojcem.

 Nazywany jest Ojcem ze względu na szczególny sposób, w jaki nas stworzył: ponieważ stworzył nas na obraz i podobieństwo swoje, a tymi dwoma przymiotami nie obdarzył innych stworzeń niższych: „On jest Ojcem twoim, który cię uczynił (...) i stworzył cię" (Pwt 32,6).

 Także jest nazwany Ojcem z powodu sposobu, w jaki nami rządzi. Chociaż bowiem rządzi wszystkimi, to jednak nami jak panami, innymi — jak niewolnikami. „Twoja, Ojcze, opatrzność [wszystkim] kieruje" (Mdr 14,3) „i z wielkim pobłażaniem nami rządzisz" (Mdr 12,18).

 Jest Ojcem także z powodu przybrania: innym bowiem stworzeniom dał tylko niewielkie dary, nam zaś, jako synom — dziedzictwo. A jeśli jesteśmy synami, to także dziedzicami: „Nie otrzymaliście ducha niewoli znów ku bojaźni, ale otrzymaliście ducha przybrania za synów, i w tym duchu wołamy Abba, Ojcze" (Rz 8,15).

 11. Ponieważ jest On Ojcem, winniśmy Mu cztery rzeczy.

 Najpierw cześć: „Jeśli ja jestem Ojcem, to gdzie jest moja cześć?" (Mai 1,6). Ta zaś cześć polega na trzech rzeczach: na oddaniu czci Bogu: „Ofiara chwały oddaje mi cześć" (Ps 50 [49],23) — ta zaś ma być nie tylko na ustach, lecz także i w sercu: „Lud ten czci mnie ustami, serce zaś jego daleko jest ode mnie" (Iz 29,13); na czystości naszego ciała: „Chwalcie i noście Boga w ciele waszym" (1 Kor 6,20); na sprawiedliwym sądzie bliźniego: „Majestat królewski sąd miłuje" (Ps 99[98],4).

 12. Po drugie, powinniśmy Go naśladować, ponieważ jest Ojcem: „Będziesz mnie nazywał Ojcem i za mną chodzić nie przestaniesz" (Jr 3,19). To zaś spełnia się przez trzy rzeczy: przez miłość: „Bądźcie naśladowcami Bożymi jako synowie najmilsi, i postępujcie w miłości" (Ef 5,1-2) — ta miłość powinna być w naszych sercach; przez miłosierdzie — miłość bowiem ma być połączona z miłosierdziem: „Bądźcie przeto miłosierni" (Łk 6,36), a to powinno wyrażać się czynem; przez doskonałość, gdyż miłość i miłosierdzie powinny być doskonałe: „Bądźcie doskonali, jak i Ojciec wasz jest doskonały" (Mt 5,48).

 13. Po trzecie, winniśmy Mu posłuszeństwo: „O wiele bardziej bądźcie posłuszni Ojcu duchów" (Hbr 12,9). A to z trzech powodów. Po pierwsze, jako Panu, bo tylko On jest Panem: „Wszystko, co rzekł Pan, uczynimy i będziemy posłuszni" (Wj 24,7); po drugie, ze względu na przykład, ponieważ prawdziwy Syn stał się posłuszny Ojcu aż do śmierci, jak to jest powiedziane w Liście do Filipian (2,8); po trzecie, ze względu na pożytek: „[Będę chwalił] wobec Pana, który mnie wybrał" (2 Krl 6,21).

 14. Po czwarte, winniśmy Mu cierpliwość, gdy nas karci: „Karności Pańskiej, mój synu, nie odrzucaj i nie upadaj na duchu, gdy od Niego karcony bywasz, bo kogo Pan miłuje, tego karci i podoba sobie w nim, jak ojciec w synu" (Prz 3,11-12).

Św. Tomasz z Akwinu ,,Wykład Pacierza" str. 82-84