120. rocznica urodzin Adama Doboszyńskiego.

 === Awanturnik narodowy ===

 Dokładnie 120 lat temu, 11 stycznia 1904 r. urodził się w Krakowie Adam Doboszyński - bez wątpienia jeden z najwybitniejszych polskich nacjonalistów, ideolog, człowiek czynu, awanturnik.

 Ciekawym kontekstem rodzinnym była działalność jego ojca Adama – był on przedstawicielem krakowskich liberałów, wydawcą „Nowej Reformy” i posłem do Rady Państwa w Wiedniu.

 Doboszyński żył tylko 45 lat. Jednak całe jego życie przepełnione było aktywizmem, dzięki któremu lista jego dokonań jest imponująca. Wymieńmy tylko część z nich, aby zobrazować wszechstronność jego osobowości:

• w wieku 16 lat zgłosił się jako ochotnik do wojska w trakcie wojny polsko - bolszewickiej.
• jako miejsce studiów wybrał Politechnikę w Wolnym Mieście Gdańsku - był bowiem świadom, że trzeba wzmacniać polskość w tym mieście. Założył Bratnią Pomoc dla polskich studentów, pełnił funkcję prezesa Korporacji Związek Akademików Gdańskich Wisła, dla której napisał hymn.
• zafascynowany tomizmem oraz wykorzystując inspiracje dystrybucjonizmem Chestertona, stworzył własny program gospodarczy dla Polski, który ogłosił na łamach "Gospodarki narodowej".
• napisał skandalizującą powieść „Słowo ciężarne”, skupiając się na jej kartach na społecznej roli radia.
• prowadził swój rodzinny majątek w Chorowicach pod Krakowem, pełnił funkcję sekretarza Związku Ziemian.
• oddał się wytężonej pracy narodowej jako prezes Zarządu Powiatowego Stronnictwa Narodowego w Krakowie. Cieszył się ogromną popularnością wśród członków Stronnictwa, a jego praca przynosiła obfite owoce: w 1936 r. na jego terenie istniało 70 kół SN, podczas gdy na początku jego prezesury było ich ledwie kilka.
• 14 sierpnia 1935 r. poprowadził pielgrzymkę narodową do sanktuarium w Kalwarii Zebrzydowskiej, w której udział wzięło przeszło 4 tys. narodowców. Na zakończenie pielgrzymki Doboszyński odczytał ułożoną przez siebie modlitwę o Wielką Polskę (pisaliśmy na ten temat tutaj: https://www.facebook.com/.../a.104466444.../317981576226413/).
• 22 czerwca 1936 r. poprowadził wyprawę na Myślenice, dzięki której zyskał sławę w całym kraju. Jej głównym powodem była nienormalna sytuacja panująca w powiecie myślenickim: dotkliwe represje ze strony władz wobec członków SN oraz pobłażliwość wobec komunistów i dominacji żydowskiego handlu. Procesy sądowe Doboszyńskiego, w Krakowie i we Lwowie cieszyły się ogromnym zainteresowaniem społeczeństwa; wszyscy rozumieli, że proces jest w zasadzie areną sporu endecji z sanacyjnymi władzami. Ława przysięgłych uniewinniła Doboszyńskiego od zarzucanych mu czynów, ostatecznie został skazany na 3,5 roku więzienia. Natomiast władze zniosły ławy przysięgłych na terenie dawnej Galicji.
• w kampanii wrześniowej jako ochotnik wstąpił do wojska, został ranny w walkach pod Lwowem. Walczył również we Francji, za co został odznaczony Croix de Guerre i Krzyżem Walecznych.
• w Wielkiej Brytanii był aktywny politycznie organizując opozycję wobec gen. Sikorskiego. Na jednym z rautów Naczelny Wódz zapytał go: „No i co panie poruczniku, czy i na mnie będzie pan robił taki myślenicki najazd?”, na co Doboszyński odparł: „To będzie zależało od pana generała”. Sikorski proponował mu także objęcie teki ministra informacji i propagandy, co jednak Doboszyński odrzucił. Konsekwentnie opozycyjna postawa wobec Sikorskiego doprowadziła do kolejnego uwięzienia Doboszyńskiego z powodów politycznych (po publikacji listu otwartego do Naczelnego Wodza na łamach pisma „Walka”) na słynnej Wyspie Węży. Współtworzył Komitet Zagraniczny Obozu Narodowego. Ponadto wiele pisał, wydawał pismo "Jestem Polakiem". W swych pismach postulował "ekonomię krwi", czyli zachowanie sił wyniszczonego wojną Narodu.

 Wrócił do kraju w grudniu 1946 r. Wierzył bowiem, że uda mu się zorganizować do działania środowiska narodowo - katolickie. Niestety bezpieka była na jego tropie, co doprowadziło do aresztowania w 1947 r. Po uwięzieniu i nadzwyczaj brutalnym śledztwie, latem 1949 r. rozpoczął się jego proces. Postawiono mu zarzuty współpracy z obcymi wywiadami. O ile proces Doboszyńskiego z lat 30-tych był areną starcia endecji i sanacji, o tyle jego ostatni proces był wielkim aktem oskarżenia komunistów wobec obozu narodowego. Doboszyński podczas procesu zachowywał się godnie i odważnie - odwołał wszelkie wymuszone torturami zeznania i kategorycznie zaprzeczył stawianym mu zarzutom. Sędzia, sądowy morderca, wydał z góry ustalony wyrok - karę śmierci. Wykonano ją poprzez strzał w tył głowy 29 sierpnia 1949 r. w więzieniu mokotowskim.

 Adam Doboszyński został pogrzebany w nieznanej mogile, na Łączce znajduje się jego symboliczny grób.

===============================

Stanisław Piasecki o Doboszyńskim:

"To katolik nowego typu, jego wyznaniem wiary był zawsze katolicyzm czynny, katolicyzm nie od święta, ale na co dzień, katolicyzm twórczy, przekształcający świat według zasad moralności, tworzący nowy ustrój sprawiedliwości społecznej i narodowej."

Karol Zbyszewski o procesie Doboszyńskiego z 1938 r.:

"Siwiejący, wysoki, szczupły, wyprostowany, w nienagannie odprasowanym ubraniu –Doboszyński przypomina angielskiego lorda. A swą świetną pamięcią, systematycznością, logiką, szeroką wiedzą – zredukowanego przez Jędrzejewicza profesora uniwersytetu. Przewodniczący oddał mu wielką usługę: na jego tle okazał w pełni swój spokój, opanowanie, doskonałe maniery, fantastyczną cierpliwość. Iluż ludzi przy tych ciągłych przerywaniach, strofowaniach, uwagach – straciłoby kontenans, palnęłoby parę ostrych słów, albo w ogóle zrezygnowało z głosu. (…)

I tu zachodzi fakt niepojęty. Prości ludzie, zwyczajni chłopi co w szarych kapotach zeznają z więzienia – mówią o Doboszyńskim, za którego sprawą siedzą w celi z miłością, entuzjazmem:

– Lepszy był dla nas od rodzonego ojca!

Nazywają go: kolegą Doboszyńskim. Nie mają doń o nic żalu, żadnych pretensji, ani słowa wyrzutu.”

Wojciech Wasiutyński we wspomnieniu o Doboszyńskim:

"Donoszą mi z Polski, że chcą wystawić nagrobek Adamowi Doboszyńskiemu i radzą się, co na nim wyryć.

I rzeczywiście co? Ostatni romantyk? Inżynier, ekonomista, powieściopisarz, dramaturg? Polityk nieokiełznany? Katolik, nacjonalista, rewolucjonista? Realistyczny fantasta? Człowiek nie znający trwogi i kompromisu? Najwybitniejsza z ofiar terroru bierutowskiego?"

TK

ZA: https://www.facebook.com/narodowehistorie

Tekst modlitwy o Wielką Polskę Adama Doboszyńskiego:

Panie Boże Wszechmogący, w Trójcy Świętej Jedyny, Panie Jezu Chryste i Ty, Najświętsza Panno Kalwaryjska z cudownego obrazu, raczcie wejrzeć na szczerość dusz naszych i na czystość dążenia naszego. Choć grzeszni i ułomni wielce, pod Twoją Najświętsza Panno, opiekę się uciekamy i Ciebie za Orędowniczkę naszą obieramy.

Jakoś sama cierpiała pod Krzyżem Syna Twego, Matko Bolejąca, tako wejrzyj na ucisk i utrapienie Ojczyzny Polski naszej. Wejrzyj na głód i niedolę milionów, które bez pracy i chleba pozostają. Na podeptanie prawa Bożego wejrzyj. Na pognębienie wejrzyj najuczciwszych, na zanik sumienia. Wejrzyj jako się panoszą coraz zuchwalej wrogowie Wiary naszej Świętej i Kościoła Bożego. Wejrzyj na braci naszych, którzy za miłość Narodu i Ojczyzny pokutują, zdrowie tracą i mienie, na uciemiężenie godności ludzkiej i wolności. Wejrzyj na tę naszą niedolę i poniewierkę.

Pod Twoją obronę się chronimy, Panno Najświętsza na Kalwarii cudami słynąca. Tobie wiarę i miłość ślubujemy. Klęknij wraz z nami, Królowo Korony Polskiej, u podnóża tronu Syna Twego i poprzyj modły nasze, gdyż oto błagamy o spełnienie marzeń naszych, dla których walczymy i cierpimy.

O Polskę godziwą – błagamy Cię Panie!

O Polskę sprawiedliwą – błagamy Cię Panie!

O Ojczyznę dla ubogich – błagamy Cię Panie!

O Polskę dla Polaków – błagamy Cię Panie!

O Polskę katolickiego nabożeństwa – błagamy Cię Panie!

O Polskę ludzi wolnych – błagamy Cię Panie!

O Polskę ludzi sytych – błagamy Cię Pani!

O Polskę czystego sumienia – błagamy Cię Panie!

O Polskę uczciwości i miłosierdzia – błagamy Cię Panie!

O Wielką Polskę – błagamy Cię Panie!

Racz nam dać, Panie, Polskę Wielką i Godziwą, która by była na wzór Królestwa Twego. Amen.