Strony

niedziela, 26 listopada 2017

DZIŚ, 26 LISTOPADA A.D. 2017 - XXIV (czyli OSTATNIA) NIEDZIELA PO ZESŁANIU DUCHA ŚWIĘTEGO.

Kaplica pw. Matki Boskiej Królowej Polski, Kraków
Fot: Przemysław Dagön

   Tydzień ten jest zakończeniem roku liturgicznego, oraz przypomnieniem końca świata ; Msza dzisiejsza ma istotnie znamię prorocze. Stawia nam przed oczy przewroty mające wstrząsnąć całą ziemią, gdy ukaże się Sędzia, który odda każdemu według uczynków jego. Zarówno modlitwa jak i Epistoła mówi o tych dobrych uczynkach jakie mamy przynieść Bogu w dniu sądu.

   Przy końcu roku liturgia katolicka raz jeszcze nawołuje do czynu zrodzonego z Czynu Bożego - Opus Divinum - który stanie się wyrazem naszej miłości i uwielbienia Tego, który jest Ojcem i Panem.

   Ewangelia dzisiejsza jest bardzo zbliżona do tej, co czytamy na początku roku w Adwencie ; tak że od pierwszej niedzieli aż do ostatniej Kościół nie spuszcza z oczu wielkiego celu, do którego dążymy. Zbawiciel w tej mowie eschatologicznej  (o rzeczach ostatecznych) maluje przed oczyma uczniów dwa zdarzenia o niezwykłej doniosłości wyłaniające się mniej lub więcej wyraźnie z tajników przyszłości. Jednym jest zburzenie Jerozolimy, drugim koniec świata. Te dwa zdarzenia, choć oddzielone od siebie Bogu wiadomą przestrzenią czasów, w myśli Chrystusa są ściśle zespolone : spełnienie dosłowne pierwszego tekstu w niespełna 40 lat po proroctwie, jest dla nas dowodem, że i przyjście Chrystusa jest niezawodne. Trwajmy więc mocno w wierze Chrystusa, Boga prawdziwego i wszystkowiedzącego bo 《ziemia i niebo przeminą, ale słowa Jego nie przeminą 》. Krzyż i Ewangelia, które co dzień w tajemnicy Eucharystii wspominamy, będą stały zawsze, nawet wtedy, gdy świat w proch się rozsypie. 

Źródło: Mszał Rzymski z dodaniem nabożeństw nieszpornych, o. G. Lefebvre, Benedyktyn, 1949 r.