O "katolickich" endekokomuchach słów kilka.

Wiek XVI jest nazywany złotym wiekiem dziejów Polski. W połowie tego wieku państwo polsko-litewskie obejmowało prawie 1 mln km² powierzchni i miało ok. 11 milionów mieszkańców, będąc jednym z największych (obok Rosji oraz Imperium Osmańskiego) państw Europy, potęgą polityczną, militarną i ekonomiczną. Rozwijało się także rzemiosło i handel, wzrastała liczba i wielkość miast.

Pewna strona internetowa, podająca się za katolicką (kiedyś być może rzeczywiście taką była, gdy zajmowała się wyłącznie duchowością, pobożnością, teologią etc.) zaczęła w ostatnim czasie (w ciągu kilku ostatnich miesięcy) angażować się również w sprawy polityczne i historyczne. Samo w sobie nie jest to jeszcze nic złego, gdyż nie powinno się, ba, nie można oddzielać religii od polityki etc. Na naszej stronie również pojawiają się teksty polityczne, historyczne, ideologiczne itp. Gorzej jednak gdy w ten sposób występuje się wyłącznie przeciwko innym katolikom, atakując ich, i zaczyna się w ten sposób kompromitować katolicyzm. Lepiej było by dla niektórych, gdyby na pewne tematy po prostu się nie wypowiadali... 

Otóż osoba/osoby prowadzące tamtą stronę, wzięły sobie za punkt honoru krytykować wszystko (lub prawie wszystko) co jest publikowane na naszej stronie, próbując narzucić nam w różnych sprawach swój punkt widzenia. Zaczęło się od wiadomości e-mail wysyłanych na adres naszej redakcji, później pojawiały się różne złośliwe komentarze, a teraz już są pisane artykuły na nasz temat. Przypomina to nam dokładnie sytuacje sprzed dwóch lat, gdy to samo robił niejaki Łukasz Paczuski. Przy okazji warto nadmienić, że osoba która obecnie nas atakuje, jest byłym współpracownikiem pana Paczuskiego. To wiele nam wyjaśnia, jak widać u niektórych osób pewne nawyki pozostają... Miejmy tylko nadzieję, że za plecami tej osoby nie stoi bezpośrednio sam Paczuski, lub ktoś z jego bezpośredniego otoczenia.

Nie zamierzam w tym miejscu robić reklamy tej osobie i owej stronie internetowej, nie zamieszczę więc (póki co) żadnych linków, screenów ani odnośników. Każdy może poszukać, lub domyślić się sam. W niedawnym tekście na tej stronie zostałem jednak niejako "wywołany do tablicy" (a raczej personalnie zaatakowany), więc po krótce odpowiem na stawiane mi "zarzuty". Autor stawia "wniosek" że Polska Jagiellońska to nie ideał ("w przeciwieństwie do Polski Piastów"), gdyż "zbytnio kierowała się na wschód". Oczywiście jest to bzdura, czysto komunistyczna propaganda, nie mająca nic wspólnego z rzeczywistością. Czyżby Piastowie nie kierowali się na wschód? Czy król Bolesław Chrobry nie zdobył dla Polski Grodów Czerwieńskich (z Przemyślem i Lwowem)? Czy nie wyprawił się na Kijów? 

A jak wyglądała Polska w czasach panowania ostatnich Piastów? Ano tak:

Nie miała w ogóle dostępu do morza, nie miała też Śląska, za to miała ziemie południowo-wschodnie, zdobyte już dużo wcześniej, w czasie wypraw Chrobrego. To był kierunek rozwoju nadany przez Piastów, który Jagiellonowie doskonale wykorzystali i pogłębili, poprzez unię z Litwą, tworząc naszą wspólną, polsko-litewską (białoruską) Potęgę, nasze Imperium, które sięgnęło prawie pod Moskwę. Oczywiście tego sowiecka propaganda nie potrafi przełknąć. 200 lat po śmierci ostatniego z Piastów byliśmy największą potęgą Europy. Z tego niewielkiego, kadłubowego państewka, które widać na powyższym obrazku, zbudowaliśmy Imperium, które widać w obrazku na górze artykułu. Nikt chyba nie ma wątpliwości, że "Polska Jagiellońska" to był nasz złoty wiek, ale też nie stoi ona w żadnej sprzeczności z "Polską Piastowską" która ten właśnie, naturalny kierunek rozwoju nam wyznaczyła. Rzekoma sprzeczność między tymi kierunkami istnieje wyłącznie w  fałszywej komunistycznej propagandzie. To komuniści chcieli małej, stłamszonej i okrojonej z swych historycznych ziem Polski, a nie Piastowie.

I Rzeczpospolita była państwem położonym między wschodem i zachodem, była niejako osobną cywilizacją - cywilizacją Przedmurza, gdzie różne kultury w piękny sposób się przenikały. Głównym jej grzechem była zbytnia tolerancja religijna (mająca niekiedy cechy wręcz wolności religijnej), nie zaś asymilacja z podbitymi krajami i ich kulturą, zwyczajami etc. To właśnie mieszanka kulturowa była wyjątkową i piękną cechą I RP. Już pod Grunwaldem walczyli przecież i Polacy, i Litwini, i Rusini, i Żmudzini, i Tatarzy etc. Prądy oświeceniowe przyniósł dopiero wiek XVIII i nie było to w żadnym stopniu winą polityki XV / XVI wiecznej, gdyż to samo działo się wówczas na całym świecie (cóż w ogóle za dziwaczne podejście). 

II Rzeczpospolita jest rzeczywiście dowodem, że o niepodległości nie decyduje ustrój. Natomiast po II wojnie światowej Polska nie odzyskała niepodległości, i nic tu nie zmieni zaklinanie rzeczywistości przez pseudo "historyków". Po prostu w lipcu 1944 r. nastąpiła zmiana okupacji. Nic więcej. Nie było żadnego "wyzwolenia". Niektórzy próbują owszem robić ku**ę z logiki, ale w ten sposób tylko ośmieszają i kompromitują sami siebie. Jednak gdy zaczynają obrażać pamięć polskich Bohaterów, wtedy to już jest zwyczajne ku****wo. Polscy Bohaterowie bowiem, Żołnierze Niezłomni, nie walczyli bowiem jak myślą co poniektórzy, "o Polskę sanacyjną", tylko walczyli (TAK, WALCZYLI, a nie "biegali po lasach"), o Polskę Niepodległą. Polska przed 1939 r., jaka by nie była, była niepodległa, gdyż o niepodległości nie decyduje ustrój. Polska po 1945 r. niepodległą nie była, nie odzyskała suwerenności. Ktoś kto twierdzi, że Żołnierze Narodowych Sił Zbrojnych, czy Związku Jaszczurczego, wywodzący się z przedwojennego ONR'u i innych organizacji narodowych, walczyli za sanację, jest albo zwyczajnym nieukiem i ignorantem, nie mającym zielonego pojęcia o historii polskiego podziemia niepodległościowego, alby perfidnym kłamcą i oszczercą, celowo szerzącym spreparowaną przez komunistów propagandę i dezinformację.

Kto więc się dąsał (lub wciąż dąsa?) na rzeczywistość? Czy legalny Polski Rząd na emigracji w Londynie, czy zdrajcy którzy uznali komunistycznych okupantów? Dla katolika sprawa powinna być jasna, chociażby z tego powodu, że Stolica Apostolska do śmierci ostatniego Papieża, Piusa XII, konsekwentnie uznawała za legalny wyłącznie Rząd Polski tzw. Londyński, mając z nim stosunki dyplomatyczne, a odmawiając ich nawiązania z uzurpatorskim "rządem" komunistycznym w Warszawie. Ktoś kto uważa się za katolika integralnego, musi we wszystkim zgadzać się z Papieżem, i myśleć i robić tak, jak chce tego Papież. Tu nie ma dyskusji. 

Nie obwiniam tu oczywiście o zdradę wszystkich Polaków, którzy starali się jakoś żyć w warunkach okupacyjnych, odbudować Kraj z ruin i zapewnić przetrwanie biologiczne Narodu. Większość ludzi była zmęczona wojną i zastraszona przez nowych, komunistycznych okupantów, więc można ich usprawiedliwić, że nie podjęli się walki o niepodległość. Natomiast dzięki Bogu, byli tacy, którzy podjęli, i kontynuowali walkę, wiedzieli bowiem że dla nas Polaków wojna się nie skończyła. 

Historia już jasno osądziła kto okazał się Bohaterem, i dziś chyba nikt, poza zdrajcami i naprawdę marnymi ludźmi, nie ma najmniejszej wątpliwości co do tego, że Niezłomni - Wyklęci walczyli do samego końca o niepodległość naszej Ojczyzny. Ich walka, mimo iż nie przyniosła zamierzonego skutku, nie była daremna. Ich bohaterska ofiara stanowi przykład dla nas, jak mamy postępować, jest zaczynem, ziarnem z którego wyrastają obecne i przyszłe pokolenia Polskich Patriotów.  

Naród Polski będący pod okupacją najpierw nazistowską - niemiecką, później żydo-bolszewicką, komunistyczną, a obecnie zachodnio - demoliberalną, mimo wszystko przetrwał, właśnie dzięki swym Bohaterom, dzięki Wyklętym. To dzięki Nim przetrwała dusza Narodu, a nie tylko ciało. Naziści zabijali ciała, komuniści zaś (podobnie zresztą jak demoliberałowie) zabijają nie tylko ciała, ale i dusze. Dlatego okupacja po 1945 r. jest gorsza niż w latach 1939 - 1945. ale dzięki Wyklętym i innym bohaterom, jak np. Jerzy Popiełuszko, Dusza Narodu przetrwała ten straszliwy okres, i dziś, choć jest obecna w nielicznych już jednostkach, które pamiętają i kultywują tradycję niepodległościową, prawdziwie polską i katolicką, to wciąż trwa, podobnie jak Kościół katolicki trwający w małych garstkach wiernych.

Tak więc na nic zda się zaklinanie rzeczywistości przez pewne osoby i środowiska, wrogie naszym Polskim Bohaterom, naszym tradycyjnym, niepodległościowym wartościom, naszej kulturze i cywilizacji. Na nic się zda ciągłe powtarzanie tych samych, komunistycznych kłamstw. Na nic się zda bredzenie o dobru wspólnym, przez osoby który nie rozumieją lub nie chcą zrozumieć czym jest prawdziwe dobro wspólne, obiektywne dobro Narodu... Próbują oni przy tym narzucić swoją właśną wizję "dobra" wszystkim dookoła, zupełnie jak zdegenerowane środowiska neo-liberalne, LGBT etc. Jest to typowa czysto bolszewicka zagrywka, komuniści w Polsce również wmawiali ludziom, że działają "dla dobra wspólnego". 

Najprościej jest oczywiście napisać o oponentach, że "oni nie rozumieją", zamiast przedstawić jakiekolwiek merytoryczne argumenty na poparcie swoich subiektywnych tez i "luźnych przemyśleń". Zarzucanie mi, i członkom mojej Redakcji, że "nie rozumieją tezy z cassiciacum", to zwyczajna bezczelność i chamstwo. Do kogoś widać nie dociera, że ktoś inny może myśleć inaczej, że może mieć inne zdanie na dany temat. Otóż ja (podobnie jak, wydaje mi się, inni członkowie mojej Redakcji), doskonale rozumiem tezę z cassiciacum, ale po prostu się z nią nie zgadzam. Tak trudno to pojąć? Teza to nie jest dogmat Wiary ani nawet pewny wniosek teologiczny, tylko zwykła opinia teologiczna. Wnioskiem teologicznym jest owszem to, że soborowy "kościół" to nie jest Kościół katolicki, a Bergoglio nie jest Papieżem, czyli jest stan wakatu. Ale już szczegółowe, praktyczne rozwiązanie tego problemu jest dyskusyjne, i żadna konkretna teza nie jest nieomylną prawdą. Jak widać u niektórych pycha i wyolbrzymione ego, zarówno w sprawach historyczno-politycznych, jak i teologicznych, sięga bardzo daleko... 

Ktoś nie tylko uważa że tylko on jedynie ma monopol na prawdę, tylko on jedynie jest arcykatolicki i pro patriotyczny i na wszystkim zna się najlepiej, ale nadto uważa, że ma prawo narzucać innym swoje zdanie, wtrącać się w czyjąś działalność, krytykować co ktoś publikuje na własnej stronie, narzucając swoje prądy myślenia. Nie może być tak, że jeden zwykły świecki wierny, będzie mówić innym wiernym co mają robić ze swym życiem... Nawet gdyby był to Kapłan, nie ma prawa narzucać innym swego subiektywnego światopoglądu i prywatnych opinii. Teza z cassiciacum nie jest dogmatem wiary i niech zwykły świecki przestanie zmuszać innych do jej przyjęcia. Kto będzie chciał to sam przyjmie, w mojej Redakcji mogą być ludzie przyjmujący tezę, i ja nie mam nic przeciwko temu. Tym bardziej niech pewien zwykły wierny świecki przestanie pisać w liczbie mnogiej, sugerując że wszyscy członkowie mojej Redakcji we wszystkim zgadzają się z zdaniem Redaktora Naczelnego. Tutaj nigdy nie było, nie ma i nie będzie takiego sekciarstwa! 

Z tego co widać autor owej strony nie robi nic, aby lefebrystów skłonić do odrzucania ich błędów lub nawracać szeregowych novus ordowców. Popełnia on więc dokładnie ten sam błąd, który popełnił niegdyś pan Paczuski. Zamiast zająć się ewangelizacją tych którzy są poza Kościołem, zajął się "nawracaniem" własnego podwórka, wg. własnego widzimisię. Proszę więc zająć się autentycznym Apostolatem, nawracaniem heretyków i schizmatyków, a nie atakowaniem katolików, wzniecaniem kolejnej już wojny domowej i kompromitowaniem naszego środowiska na zewnątrz, no chyba że adresat tych słów jest wciąż prawą ręką pana Paczuskiego, z którym kontaktów wcale nie zerwał, i wciąż realizuje tez sam plan wewnętrznego rozbijania Apostolatu Katolickiego w Polsce...

Daj Boże, oby moja diagnoza nie była słuszna.

Za Redakcja Tenete Traditiones

Michał Mikłaszewski, Redaktor Naczelny