Święto Zwiastowania Najśw. Maryi Panny.

VOCABIS NOMEN EIUS IESUM.

25 MARCA

ZWIASTOWANIE N. M. P.

Ryt zdwojony I-ej kl.   Szaty białe.

   W tym dniu Słowo stało się Ciałem i zjednoczyło się na zawsze człowieczeństwo Jezusa. Czcimy więc tajemnicę Wcielenia i witamy Maryję Bogarodzicę. Jest to najpiękniejsza Jej nazwa, która oznacza Jej godność macierzyństwa z którego płyną wszystkie inne Jej przywileje. Zwiastowanie, ta pierwsza tajemnica różańca ukazuje nam również doskonałą pokorę i posłuszeństwo Maryji, która przez swe « fiat », naprawiła grzech pychy i nieposłuszeństwa Ewy. Po trzykroć dziennie, gdy dzwonią na Anioł Pański, przypomina Kościół owo spotkanie Maryji z Aniołem, tę chwilę, gdy Słowo Boże poczęło się z Ducha św. w łonie Dziewicy, a historia świata rozpoczęła nową kartę.

   W średniowieczu data 25 marca była nieraz dlatego uważana za początek roku bieżącego. Samo święto już było znane w V wieku, a od VIII było już powszechnie obchodzone. Data 25 marca wybrana w ścisłym związku z datą Bożego Narodzenia, mimo W. Postu była wszędzie przyjęta oprócz liturgii hiszpańskiej, gdzie przeniesiono to święto na czas Adwentu. 

   W istocie Msza św. ma wiele wspólnych cech z Mszą Roratnią, i opiewa tajemnicę Wcielenia. To co Izajasz przepowiedział, dokonało się w cichej izdebce Nazaretu – a Chrystus Syn Boży i Maryji, przychodzi również do serc naszych, by się stać dla nas znakiem radości i Odkupienia. 

Źródło: Mszał Rzymski z dodaniem nabożeństw nieszpornych, o. G. Lefebvre, Benedyktyn, 1949 r.