Bergoglio o świętej liturgii...
Antypapież Franciszek
List apostolski Desiderio Desideravi
o formacji liturgicznej Ludu Bożego
29 czerwca 2022 r.
[aktualizacja 30.06.2022 17:24]
"Papież" Franciszek wydał kontynuację [w formie] "listu apostolskiego" do swojego motu proprio Traditionis Custodes z 2021 roku poważnie ograniczającego użycie Mszału Rzymskiego z 1962 roku ("Tradycyjna Msza Łacińska"). Ten nowy dokument nosi nazwę Desiderio Desideravi i został opublikowany bez wcześniejszego ogłoszenia 29 czerwca 2022 roku, w święto świętych Piotra i Pawła.
Watykan udostępnił tekst Desiderio Desideravi w kilku językach:
- Pełny tekst Desiderio Desideravi w języku angielskim
- Pełny tekst Desiderio Desideravi w języku niemieckim
- Pełny tekst Desiderio Desideravi w języku hiszpańskim
- Pełny tekst Desiderio Desideravi w języku francuskim
- Pełny tekst Desiderio Desideravi w języku włoskim
Vatican News opublikował następujące relacje i komentarze:
- Spotkanie z żywym Jezusem we wspólnocie, która celebruje
- Papież: "Przezwyciężyć polemiki na temat liturgii, aby odkryć na nowo jej piękno".
Poniżej znajduje się lista linków z początkowymi relacjami, streszczeniami i komentarzami na temat Desiderio Desideravi z różnych źródeł:
- BREAKING: Papież Franciszek podwaja ograniczenia dotyczące łacińskiej mszy w nowym liście (Life Site)
- Franciszek publikuje Anty-Ratzingerowski Manifest Liturgiczny: List apostolski Desiderio Desideravi (Rorate Caeli)
- Papież Franciszek pisze list o liturgii po Traditionis custodes (Catholic World Report)
- Papież Franciszek wzywa katolików do przyjęcia reform liturgicznych Vaticanum II (Crux)
- Co papież Franciszek mówi w swoim nowym liście apostolskim o liturgii? (Filar)
- Próba wyjaśnienia Traditionis custodes, by uspokoić burzę (Blog ks. Z)
- Potrzebujemy poważnej i dynamicznej formacji liturgicznej, mówi papież (La Croix International)
- Nowy list papieża Franciszka porusza kwestię formacji liturgicznej i piękna Mszy (National Catholic Register)
- Odważnie wyważony w jednym punkcie: Nowy list papieski o liturgii (One Peter Five)
- Desiderio Desideravi - kolejna liturgiczna śmierdząca bomba (Restore-DC-Catholicism)
- Papież Franciszek pisze list o liturgii po Traditionis custodes (Katolicka Agencja Informacyjna)
- List apostolski Desiderio desideravi: Przyznanie się do porażki (Rorate Caeli)
Wraz z nowym "listem apostolskim" Dykasteria ds. Kultu Bożego wydała komunikat, który jak na razie jest dostępny tylko w języku włoskim.
Więcej informacji na temat człowieka, który fałszywie podaje się za papieża Kościoła Katolickiego ("papież Franciszek"), można znaleźć na naszej stronie tematycznej tutaj.
Źródło obrazu: Wikimedia Commons
Licencja: CC BY-SA 3.0
Przetłumaczono z www.DeepL.com/Translator (wersja darmowa)
ZA: https://novusordowatch.org/2022/06/francis-apostolic-letter-desiderio-desideravi/
29 czerwca, w uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła, papież Franciszek skierował do wiernych na całym świecie list Desiderio desideravi w sprawie liturgii. Jak deklaruje na samym początku, ma on stanowić zbiór refleksji na temat Mszy świętej, będąc zarazem dopełnieniem motu proprio Traditionis custodes z 16 lipca 2021 roku. Jak wskazuje Franciszek, o ile po publikacji Traditionis… wysłał list do biskupów z całego świata, wyjaśniając tam motywacje, które nim kierowały przy tworzeniu motu proprio, teraz chciałby zachęcić cały Kościół do ponownego odkrycia piękna i bogactwa liturgii – oraz do ścisłego zachowywania norm posoborowej reformy liturgicznej.
List Franciszka ukazał się jak dotąd na stronie Watykanu w pięciu językach: niemieckim, angielskim, hiszpańskim, francuskim i włoskim. Nie wiadomo, w jakim powstał języku oryginalnie: choć mową ojczystą Franciszka jest hiszpański, to już językiem sekretarza Kongregacji ds. Kultu Bożego, kardynała-elekta Arthura Roche’a, jest angielski.
Dokument dzieli się na dwie zasadnicze części. W paragrafach 2 – 60 Franciszek pisze o właściwym, jak sądzi, rozumieniu Mszy świętej i roli liturgii w historii zbawienia oraz w życiu wszystkich chrześcijan; w paragrafach 61 – 65 zwraca uwagę raczej na dostrzeganą przez siebie konieczność budowania jedności liturgicznej, rozumianą jako odrzucenie dawnego rytu rzymskiego i zadekretowanie wyłączności rytu nowego; w tych paragrafach zwraca też uwagę na dziedzictwo II Soboru Watykańskiego. Przyjdzie jeszcze czas na to, by zająć się szczegółowo częścią pierwszą, która ma charakter raczej teologiczny; to, co musi uderzać czytelnika już przy pierwszej lekturze, to przedstawianie Najświętszej Ofiary przede wszystkim przez pryzmat wspólnotowej uczty. Druga część jest wszelako bardziej „polityczna” i na jej temat można przedstawić kilka refleksji już teraz.