Pięćdziesiąt pięć lat temu "zniesiono" Indeks ksiąg zakazanych (w modernistycznym neokościele).

Pierwszy tego typu indeks nie jest wcale owocem kultury średniowiecznej, ale powstał w 1559 roku jako reakcja na szerzenie się błędnych nauk związanych z rozwojem protestantyzmu.

Został on wydany na polecenie Papieża Pawła IV i do wieku XX miał aż 16 wydań. Kongregacja Nauki Wiary [modernistycznego neokościoła] zlikwidowała Indeks w roku 1966, a jego ostatnie wydanie miało miejsce w 1948.

„Święta Kongregacja Nauki Wiary informuje, że Indeks zachowuje swoje znaczenie moralne, ponieważ poucza sumienia chrześcijan, by zgodnie z samym prawem naturalnym strzegli się tych pism, które mogłyby narazić na niebezpieczeństwo ich wiarę i dobre obyczaje” – pisał w „Informacji w sprawie Indeksu” kard. Ottavianiego, prefekt Świętej Kongregacji Nauki Wiary i końca działania instytucji.

"Jeśli pojawiłyby się jakieś nauki i poglądy opublikowane w jakikolwiek sposób, które sprzeciwiałyby się wierze i zasadom moralnym, a ich autorzy wezwani do poprawienia błędów, nie chcieliby tego uczynić, Stolica Apostolska skorzysta ze swego prawa i obowiązku publicznego napiętnowania takich pism, w celu działania z należytą stanowczością dla dobra dusz" – napisał kard. Ottaviani.

Źródło: https://dorzeczy.pl/religia/171592/piecdziesiat-piec-lat-temu-zniesiono-indeks-ksiag-zakazanych.html

OD REDAKCJI TENETE TRADITIONES: Katolikom Rzymskim integralnym pragniemy przypomnieć, że Index Xiąg Zakazanych cały czas obowiązuje w Kościele Świętym Rzymskokatolickim, nigdy przez nikogo nie został ważnie uchylony, ani zniesiony. Katolików obowiązuje ostatnie wydanie Indexu, z 1948 r., za panowania Papieża Piusa XII, oraz wszystkie sankcje karne przewidziane przez nowy Kodex Prawa Kanonicznego (z 1917 r.). Zakazane jest więc nie tylko czytanie, ale również posiadanie, sprzedaż czy kolportowanie wszystkich 4126 dzieł umieszczonych na Indexie, w tym wszystkich fałszywych wydań Pisma Świętego (tak łacińskich, jak i w językach narodowych). Czytanie, posiadanie, sprzedaż lub rozprowadzanie pozycji potępionych przez Kościół jest zagrożone ekskomuniką, mocą samego prawa. Katolik musi pamiętać, że samo prowadzenie badań lub studiów naukowych, ani posiadanie wykształcenia teologicznego, nie jest ŻADNYM usprawiedliwieniem. Katolik może jedynie prosić katolickiego Biskupa o dyspensę, której ten może warunkowo udzielić. W każdym innym przypadku, zaciąga się ekskomunikę latae sententiae (którą zdjąć może tylko katolicki Biskup, lub upoważniony przez niego kapłan, zaś w przypadku zagrożenia życia, każdy inny, ważny spowiednik).

Fragment przedmowy do Indeksu Ksiąg Zakazanych:

Kościół ustanowiony został przez Boga, jako nieomylny przewodnik dla wiernych i z tego powodu, wyposażony w niezbędną władzę, nie może uczynić inaczej; ma obowiązek, a w konsekwencji uświęcone prawo, do zapobiegania, jakkolwiek zamaskowanym, błędom i zgorszeniu trzody Jezusa Chrystusa (...) Nie wolno również twierdzić, że zakaz dotyczący szkodliwych książek jest naruszeniem wolności, kampanią przeciwko światłu prawdy, oraz że ‘Lista’ jest występkiem przeciw erudycji i nauce (...) Ateistyczne i niemoralne książki są często pisane w ujmującym stylu, poruszają tematy pobudzające żądze cielesne, zarozumiałość ducha i zawsze są zamierzone jako ziarno zepsucia w umysłach i sercach czytelników, przez swą ozdobność i chwytliwość; dlatego Kościół, jako troskliwa matka, strzeże wiernych przez stosowne zakazy, ażeby nie przykładali warg do czary z trucizną. Nie z lęku przed światłem Kościół zabrania czytania pewnych książek, ale z ogromnej gorliwości, rozgorzałej przez Boga, nie toleruje utraty dusz wiernych, nauczając, że człowiek upadły w pierwotnej prawości, ulega silnej skłonności do zła, a zatem znajduje się w potrzebie opieki i ochrony (...)”

Jeśli katolikowi wpadła by przypadkowo w ręce jakakolwiek pozycja umieszczona na Indexie, w tym zakazane wydania i przekłady Pisma Świętego, powinien, zgodnie z nakazami Kodexu Prawa Kanonicznego i Katechizmu katolickiego, natychmiast spalić je lub oddać kapłanowi.