Dziś, w święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, Królowej Korony Polskiej, obchodzimy 103. rocznicę ostatniej z trzech największych bitew w historii polskiego oręża (po Grunwaldzie AD 1410 i Odsieczy Wiedeńskiej AD 1683).
15 sierpnia AD 1920 r. wojska polskie pod dowództwem gen. Tadeusza J. Rozwadowskiego, ówczesnego szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego i faktycznego dowódcy armii, pokonały bolszewicką, czerwoną zarazę, ratując Europę przed zalewem komunistycznym, podobnie jak 340 lat temu (dokładnie 12 września) polska husaria pod wodzą króla Jana III Sobieskiego uratowała pod Wiedniem całą chrześcijańską Europę przed islamską, turecką nawałą.
Jednocześnie, obchodzimy dziś okrągłą, 100. rocznicę ustanowienia w Polsce Święta Żołnierza, wprowadzonego rozkazem ministra spraw wojskowych nr 126 z dnia 4 sierpnia 1923 r., które pozostało aż do 1947 r. Święto Żołnierza nie zostało nigdy odwołane równorzędnym lub wyższym aktem. Obchodzono je uroczyście w okresie II wojny światowej w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie i w ludowym Wojsku Polskim do 1946 r. (ponownie od 1992 r. jako święto Wojska Polskiego).
 |
| Rozkaz nr 71 gen. Tadeusza Rozwadowskiego z 14 sierpnia 1920 roku odczytany przed frontem wszystkich polskich oddziałów, z archiwum Centralnego Archiwum Wojskowego |
To, czy bitwa ta powstrzymała nieunikniony marsz bolszewików na zachód, wcale nie jest oczywistością - słowem, różnie to mogłoby się potoczyć.
OdpowiedzUsuńCo mianowicie mogło się potoczyć różnie, Bitwa nie powstrzymała bolszewików ?
Usuń