Niedawno odebraliśmy pierwszą partię świeżo wydrukowanych kalendarzy katolickich AD 2025. Niniejszym rozpoczynamy wysyłkę wszystkich kalendarzy zamówionych w ramach przedsprzedaży. Jednocześnie informujemy, że wciąż można zamawiać kalendarze, będą one dostępne aż do Nowego Roku.
Dzisiaj na całym świecie obchodzona jest 1700. rocznica poświęcenia Bazyliki św. Jana na Lateranie. Bazylika Laterańska jest uznawana za matkę i głowę wszystkich kościołów świata, katedrę biskupa Rzymu, Ojca Świętego katolików wszystkich narodowości. To pierwsza świątynia wzniesiona z myślą o kulcie chrześcijańskim - wcześniej jedynie adaptowano świątynie pogańskie. Odprawienie Mszy w Bazylice stanowi nieodłączny element inauguracji pontyfikatu każdego papieża.
W tej Bazylice kryje się nie tylko historia, ale żywa tradycja prymatu następców św. Piotra Apostoła, w świetle której papiestwo nie jest po prostu "przywództwem" w sensie politycznym, lecz wyjątkową więzią łączącą wiernych Kościoła ze "słodkim Chrystusem na ziemi" (określenie św. Katarzyny Sieneńskiej), papieżem, Sługą Sług Bożych. Trudno zdefiniować tę więź w kilku zdaniach - z pewnością polega ona m.in. na szczególnej odpowiedzialności każdego następcy św. Piotra za zbawienie wszystkich ludzi z jednej strony oraz na posłuszeństwie katolików wobec papiestwa z drugiej. Ale to nie wszystko, w tej więzi jest też miłość, czasami spięcia (jak to bywa między ojcem a jego dziećmi), a także po prostu ludzka tęsknota za świętością, szlachetnością, dostojeństwem i majestatem, które papież uosabia - bo on jest najwyższym przedstawicielem Boga na ziemi, i to nie jakimś nawiedzonym fanatykiem, którego nikt nie traktuje poważnie, ale człowiekiem rzeczywiście mającym "to coś", co niekiedy budzi sumienie nawet u wielkich tego świata. Wspomnienie o Bazylice Laterańskiej, "katedrze papieża", przypomina katolikom o tej niezwykłej więzi z Namiestnikiem Chrystusa na Ziemi.
Wbrew upowszechnionemu poglądowi, to Bazylika św. Jana na Lateranie, a nie bazylika św. Piotra, jest najważniejszą świątynią religii katolickiej - dlatego też posiada rangę arcybazyliki. Odprawienie Mszy w Bazylice stanowi nieodłączny element inauguracji pontyfikatu każdego papieża. Ponieważ biskup Rzymu jest jednocześnie pasterzem katolików wszystkich narodowości, święto poświęcenia Bazyliki Laterańskiej jest obchodzone we wszystkich diecezjach na całym świecie. W ten symboliczny sposób pielęgnuje się więź między biskupami z całego świata, a Kościołem rzymskim, o którym zwykło się mówić, że "przewodniczy związkowi miłości" (św. Ignacy Antiocheński).
"Stolica Apostolska, jak czytamy w tymże dokumencie z 17 grudnia 1948 r., potwierdziła dla wpisujących się w szeregi Rycerstwa Niepokalanej (MI) 300 dni odpustu za odmówienie aktu strzelistego, udzielonego przez papieża Piusa XI 18 grudnia 1926 r. Przytoczmy wersję łacińską z tegoż dokumentu: O Maria, sine labe concepta, ora pro nobis, qui ad Te recurrimus et pro omnibus qui ad Te non recurrunt et praesertim pro inimicis Sanctae Ecclesiae et commendatis Tibi. Polskie tłumaczenie jest następujące: "O Maryjo bez grzechu poczęta, módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy, i za wszystkimi, którzy się do Ciebie nie uciekają, a zwłaszcza za nieprzyjaciółmi Kościoła Świętego i poleconymi Tobie".
Św. Jan Maria Vianney - Czyściec
__________
Bardzo mało jest dusz, nawet świętych, którym udało się wejść do nieba z pominięciem czyśćca – mówił w kazaniu na Dzień Zaduszny św. Jan Maria Vianney, proboszcz z Ars. Istnienie czyśćca to prawda naszej wiary – coś w co musimy wierzyć. To miejsce, w którym dusza odbywa pokutę za swoje grzechy, które zostały wyspowiadane i rozgrzeszone, ale niewystarczająco odpokutowane na ziemi. Cierpienia w czyśćcu są identyczne z tymi w piekle. Różnica jest jednak zasadnicza. Czyściec jest tylko na pewien czas, czasami bardzo długi, ale jednak na jego końcu jest niebo. Świadectwa świętych mistyków pokazują, że bardzo wiele dusz cierpi niewyobrażalne męki w czyśćcu i nie mogą sobie w żaden sposób pomóc. Natomiast my z łatwością możemy choć odrobinę skrócić ich cierpienia, ofiarując w intencji dusz w czyśćcu cierpiących swoje modlitwy, odpusty i Msze święte, a także dobre uczynki, jałmużnę, cierpienia, wyrzeczenia czy posty.
______
Fragmenty kazania św. Jana Marii Vianneya na Dzień Zaduszny
CZYŚCIEC ISTNIEJE NAPRAWDĘ!
Jako katolicy wiemy dobrze bracia drodzy, że jest czyściec, to jest miejsce, gdzie się dusze wiernych zmarłych wypłacają Boskiej sprawiedliwości. Jest to artykuł naszej wiary, że jeżeli pokuta nasza nie była odpowiednią do wielkości naszych grzechów, to chociaż grzechy nasze Pan Bóg nam przebaczył, gdyśmy się spowiadali, chociaż nas z wiecznej kary uwolnił, zostaniemy jednak dla uiszczenia się w zupełności z kary doczesnej skazani na męki do czyśćca. Jeśli Bóg nie zostawia bez nagrody żadnej myśli dobrej, żadnego pragnienia i czynności chociażby najmniejszej; to nie zostawi także bez kary żadnego przewinienia chociażby najlżejszego. Pójdziemy do czyśćca i cierpieć będziemy, dopóki sprawiedliwość Boska nie uzna nas za zupełnie oczyszczonych. W Piśmie świętym wiele dowodów znajdujemy na to, że chociaż grzechy nasze zostają nam darowane, Bóg jednak wkłada na nas obowiązek, abyśmy na tym świecie ponosili różne kary doczesne, a na tamtym wypłacali się aż do ostatniego szelążka w płomieniach czyśćcowych.
[…] Ach! bracia drodzy, ileż lat wypadnie nam cierpieć w czyśćcu, którzyśmy tyle popełnili grzechów, i pod pozorem żeśmy się wyspowiadali, nie czynimy odpowiedniej pokuty. Ileż lat męczarni czeka nas na tamtym świecie!
