Cytaty

"Pogodnie przyjmuję krzyż, który mi został ofiarowany, (ale) będziemy walczyć nadal o honor Pana naszego Jezusa Chrystusa i Jego Kościoła świętego i niepokalanego... i nigdy nie pomylimy go z nową religią, która głosi szczęście ziemskie, uciechy, rewolucję i wolność wszelkich uczynków, która obala mszę, kapłaństwo, katechizm i wszystko, co nadprzyrodzone: to antyteza chrześcijaństwa"
ks. Coache

„Wszelka polityka, która nie jest Tradycją, jest z pewnością zdradą”
Arlindo Veiga dos Santos

„Pro Fide, Rege et Patria” – „Za Wiarę, Króla i Ojczyznę”
_________________________________________________

czwartek, 28 marca 2019

95 lat temu zmarł Bp. Józef Sebastian Pelczar.


95 lat temu,  28 marca 1924 – w opinii świętości zmarł Józef Sebastian Pelczar (ur. 17 stycznia 1842 w Korczynie), polski biskup rzymskokatolicki, biskup pomocniczy przemyski w latach 1899–1900, biskup diecezjalny przemyski w latach 1900–1924, założyciel Zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego, twórca Bractwa NMP Królowej Korony Polskiej, teolog i apologeta Kościoła Katolickiego, profesor, dziekan i rektor (latach 1882–1883) Uniwersytetu Jagiellońskiego, tercjarz franciszkański, społecznik, pisarz religijny (jego spuścizna pisarska obejmuje dzieła teologiczne, historyczne, z dziedziny prawa kanonicznego, podręczniki, modlitewniki, listy pasterskie, mowy i kazania).

28 października 1919 w bazylice archikatedralnej św. Jana Chrzciciela w Warszawie współkonsekrował (wraz z konsekratorem Aleksandrem Kakowskim oraz  Stanisławem Zdzitowieckim) na biskupa ówczesnego Nuncjusza Apostolskiego w Polsce - Ambrożego Damiana Achillesa Ratti'ego (późniejszego Papieża Piusa XI). 2 maja 1923 został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.

poniedziałek, 25 marca 2019

O zwiastowaniu N. Maryi Panny

ROZDZIAŁ III
O zwiastowaniu N. Maryi Panny.


P. Co obchodzimy w święto Zwiastowania N. Maryi Panny?
O. W święto Zwiastowania N. Maryi Panny obchodzimy pamiątkę owego dnia wielkiego, w którym Anioł Gabryel zwiastował Jej, że została wybraną ma matkę Boga.
P. Gdzie się znajdowała N. Marya Panna w chwili Zwiastowania?
O. N. Marya Panna w chwili Zwiastowania znajdowała się w Nazarecie, małej mieścinie Galilejskiej.
P. Jakiemi słowy pozdrowił Anioł Gabryel N. Maryę Pannę?
O. Anioł Gabryel pozdrowił N. Maryę Pannę temiż samemi słowy, jakiemi my Ją dziś codzień pozdrawiamy, mówiąc: ,,Zdrowaś Marya, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami..."
P. Jak się zachowała N. Marya Panna na to pozdrowienie Anielskie?
O. N. Marya Panna na to pozdrowienie Anielskie zatrwożyła Anielskie zatrwożyła się bardzo, czując się niezgodną tych nazw chwalebnych, jakiemi Ją witał Anioł Gabryel.
P. Jakie cnoty objawiły się w Maryi w sposób szczególny Jej czystość przedziwna, głęboka pokora, żywa wiara i najdoskonalsze posłuszeństwo.
P. W czem się objawiła przy Zwiastowaniu przedziwna czystość Maryi?
O. Przedziwna czystość Maryi objawiła się przy Zwiastowaniu w wielkiej Jej trosce o zachowanie ślubu dziewictwa, nawet wobec ofiarowanej sobie godności Matki Boga.
P. W czem się objawiła przy Zwiastowaniu głęboka pokora Maryi?
O. Głęboka pokora Maryi objawiła się przy Zwiastowaniu w słowach: O t o   j a   s ł u ż e b n i c a   P a ń s k a wypowiedzianych w chwil, kiedy stawała się Matką Boga.
P. W czem się objawiły w chwili Zwiastowania wiara i posłuszeństwo Maryi?
O. Wiara i posłuszeństwo Maryi w chwili Zwiastowania objawiły się w słowach: N i e c h   m i   się  s t a n i e  w e d ł u g   s ł o w a   t w e g o, druga Osoba Trójcy Przenajświętszej, to jest Syn Boży, stał się w Niej człowiekiem, przyjmując na się ciało i duszę ludzką za sprawą Ducha Świętego.
P. Czego uczy nas N. Marya Panna w swojem Zwiastowaniu?
O. Najśw. Marya Panna w Zwiastowaniu swojem; 1) uczy dziewic kochać i wielce sobie cenić skarb dziewictwa; 2) uczy nas wszystkich gotować się z wielką czystością i pokorą do przyjmowania Pana Jezusa w Komunii świętej; 3) uczy nas poddawać się ochoczo woli Bożej.
P. Co powinniśmy czynić w święto Zwiastowania N. Maryi Panny?
O. W święto Zwiastowania N. Maryi Panny powinniśmy : 1) oddawać głęboki pokłon Słowu Przedwiecznemu, które ciałem się stało dla zbawienia naszego i dziękować Mu za to tak wielkie dobrodziejstwo; 2) cieszyć się społem z Maryą z powodu wyniesienia Jej do godności Matki Bożej i oddawać Jej cześć jako Pani i Orędowniczce naszej; 3) postanowić odmawiać zawsze z największem uszanowaniem i pobożnością Pozdrowienie Angielskie, czyli modlitwę Z d r o w a ś    M a r y a.

Z: Nauka o świętach Pana Jezusa, Matki Boskiej i Świętych Pańskich. Pochwalona i zalecona przez Ojca św. Piusa X. Przełożył z włoskiego Ks. Franciszek Albin Symon, Arcybiskup. Warszawa. Nakładem Księgarni "Polaka-Katolika", Krakowskie-Przedmieście 64. 1908, str. 70+II.

czwartek, 21 marca 2019

Czytelnik pyta: "Wychowałem się w Novus Ordo. Czy jestem prawdziwym katolikiem?". – Traditio.

Czytelnik pyta: "Wychowałem się w Novus Ordo. Czy jestem prawdziwym katolikiem?" (1)

"TRADITIO"

––––––––

Neokościół Novus Ordo, który nie jest katolickim Kościołem został ustanowiony przez "Anty-Sobór Vaticanum II" w 1964 roku. Celem było zastąpienie Kościoła katolickiego jako instytucji sprotestantyzowaną sektą wraz z jej "nową mszą" (w oryginale "New Mess" – "nowy bałagan") czyli czymś jeszcze gorszym – jeśli można tak powiedzieć – niż protestanckie sekty. Religia nie jest sprawą osobistych preferencji, lecz kwestią Prawdy. Liczne niekatolickie sekty, w tym sekta Novus Ordo głoszą sprzeczne poglądy. Jest to nielogiczne i fałszywe. A ponieważ Bóg jest Prawdą, toteż Neokościół nie może pochodzić od Boga.
–––––––––––

   Drodzy ojcowie "Traditio":

   Wychowałem się w posoborowym modernistycznym Neokościele Novus Ordo, a ostatnio zainteresowałem się odkrywaniem bardziej tradycyjnego sposobu praktykowania [wiary]. Zanim jednak to zrobię, chciałbym mieć jasność, jaki – z punktu widzenia prawdziwego (tradycyjnego) Kościoła katolickiego – jest mój osobisty status. Zostałem ochrzczony według nowego Porządku w 1994 roku w kościele, który tylko udziela posługi Novus Ordo w języku angielskim. Czy z prawdziwie katolickiego punktu widzenia jestem rzeczywiście katolikiem?

   Odpowiedź ojców "Traditio":

   Nie, nie jesteś katolikiem, ale tylko neokatolikiem (Newchurcher), czyli członkiem Neokościoła Novus Ordo, który został założony 21 listopada 1964 r. na pseuodosoborze Vaticanum II, w celu zastąpienia instytucjonalnego Kościoła katolickiego sprotestantyzowaną sektą. Ten jawny cel został wówczas określony przez jednego z teoretyków Neokościoła Hannibala Bugniniego, w książce zatytułowanej La Riforma Liturgica. Novus Ordo jest w rzeczywistości sektą protestancką, która zapożyczyła protestancki kult, doktrynę i moralność. W wielu przypadkach Neokościół jest de facto jeszcze gorszy – jeśli można tak powiedzieć – niż sekty protestanckie.

   Sprawą, której powinieneś poświęcić uwagę nie jest to, czy przyjąć "bardziej tradycyjny sposób praktykowania [wiary]" lecz raczej czy stać się katolikiem. Religia nie jest kwestią osobistych preferencji, lecz prawdy. Przeróżne niekatolickie sekty, w tym sekta Novus Ordo, głoszą przeciwstawne poglądy. Jest to nielogiczne i fałszywe, ponieważ Bóg jest prawdą (1 Jan. 5, 6). Toteż Neokościół nie może pochodzić od Boga.

   Ponieważ prawda nie ulega zmianie, dlatego prawdziwy katolicki Kościół pozostaje stały w swoim nauczaniu, które dogmatycznie jest niezmiennie ukonstytuowane na dwóch źródłach Objawienia publicznego: Piśmie Świętym i Świętej Tradycji, opartej na nauczaniu Apostołów.

http://www.traditio.com/comment/com1901.htm (2)

Z języka angielskiego tłumaczyła Iwona Olszewska

–––––––––––––––

Przypisy:

(1) Tytuł oryginalny: A Reader Asks: "I Was Raised in the New Order Am I a Real Catholic?".

(2) Por. 1) Bp Mark A. Pivarunas CMRI, a) Sede vacante. Rocznica śmierci papieża Piusa XII. b) Sedewakantyzm. c) Odpowiedzi na zarzuty wobec stanowiska sedewakantystycznego. d) Vaticanum II "w świetle Tradycji"? e) O Przysiędze antymodernistycznej. f) Czasy ostateczne a fałszywy ekumenizm. g) Ocena spotkań w Asyżu w 1986 i 2011. h) Różnica między gorliwością misyjną świętego Patryka a duchem Vaticanum II. i) Błędy doktrynalne "Dignitatis humanae". j) Wizyta antypapieża Franciszka w USA i "Synod o rodzinie" (2015). k) Długotrwały wakans Stolicy Apostolskiej. List do Ks. Peek odnośnie stanowiska teologicznego Zgromadzenia Maryi Niepokalanej Królowej (CMRI).l) Papiestwo. m) Kościół katolicki i jurysdykcja. n) Nieomylne nauczanie papieża Piusa XII i Jego świątobliwych poprzedników potępia błędy i herezje Vaticanum II.






7) Kodeks Prawa Kanonicznego, Papież Pius IV, Wyznanie Wiary katolickiej.



(Przypisy od red. Ultra montes).

© Ultra montes (www.ultramontes.pl)
Cracovia MMXIX, Kraków 2019

sobota, 16 marca 2019

Bp. Donald H. Sanborn: Herezja i bluźnierstwo Bergoglio: "Bóg pragnie pluralizmu religii"


Herezja i bluźnierstwo Bergoglio: "Bóg pragnie pluralizmu religii"

BP DONALD J. SANBORN

––––––––

   4 lutego Bergoglio podpisał wraz z wielkim imamem z kairskiego Uniwersytetu Al-Azhar dokument zatytułowany Dokument o ludzkim braterstwie dla pokoju światowego i współistnienia. Większość tego usłyszeliśmy już ponad pięćdziesiąt lat temu od Pawła VI i nazywane jest bom-fog. Jest to skrót od "brotherhood of man; fatherhood of God" (braterstwo ludzi; ojcostwo Boga). Mówiąc prościej, chodzi o to, że naturalistycznego (i masońskiego) braterstwa ludzi nie można osiągnąć bez pomocy religii. Jest to ukryte zanegowanie królewskiej godności Chrystusa i konieczności poddania się Jego panowaniu, po to, aby dostąpić zbawienia oraz osiągnąć pokój na świecie. Jest to przyznanie, że braterstwo ludzi może się dokonać na czysto naturalistycznych zasadach, ale że potrzebuje ono wymiaru duchowego, który może mu nadać tylko religia – każda religia. Dokument Gaudium et spes wydany przez Vaticanum II jest przepełniony tą ideą. Wyznacza on Kościołowi rolę służebną wobec naturalistycznego świata próbującego zbawić się bez Chrystusa, wobec upadłej ludzkości pokładającej nadzieję we własną zdolność do wyrwania się z głębin grzechu i jego skutków. Jest to ateistyczna myśl, jako że uznaje jedynie czysto doczesny cel życia człowieka: międzynarodowy pokój, dobrobyt dla wszystkich, prawa człowieka, itd. To dlatego Paweł VI w 1965 roku nazwał ONZ "ostatnią nadzieją świata".


   Bergoglio wykorzystał natomiast okazję i wygłosił nową herezję i bluźnierstwo, stwierdził mianowicie, że Bóg pragnie pluralizmu religii. Oto cytat:
"Wolność jest prawem każdej osoby: każdy korzysta z wolności wiary, myśli, słowa i działania. Pluralizm i różnorodność religii, koloru skóry, płci, rasy i języka są wyrazem mądrej woli Bożej, z jaką Bóg stworzył istoty ludzkie. Ta boska Mądrość jest źródłem, z którego wywodzi się prawo do wolności wiary i wolności do bycia różnymi. Dlatego odrzuca się wszelkie próby zmuszania ludzi do przyjmowania określonej religii oraz kultury, podobnie jak narzucenie jednego modelu cywilizacji, którego inni nie akceptują".


   Papież Grzegorz XVI w 1832 roku, w encyklice Mirari vos potępił wolność sumienia: "Z zatrutego źródła [religijnego] indyferentyzmu wypływa ta fałszywa i niemądra maksyma, a raczej szaleństwo, że każdemu można dać i gwarantować wolność sumienia". Papież Pius IX powtórzył to potępienie w 1864 roku w encyklice Quanta cura.


   Jednakże, według mojej wiedzy, żaden modernista nie powiedział do tej pory, że Bóg pragnie pluralizmu religii. Oznaczałoby to, że Bóg pragnie herezji, bluźnierstwa i błędu zarówno w sferze dogmatycznej, jak i moralnej. Czy może być jakieś większe bluźnierstwo? Gdzie się o tym mówi w Piśmie Świętym? U Ojców Kościoła? W nauczaniu Kościoła?


   Posłuchajcie Papieża Piusa XII w przemówieniu Ci riesce z 6 grudnia 1953 roku: "To, co nie odpowiada prawdzie i moralnemu prawu, obiektywnie nie ma żadnego prawa do istnienia, ani rozpowszechniania, ani działania". Jakże zatem Bóg mógłby rzeczywiście pragnąć istnienia fałszywej religii negującej Jego własne Objawienie, udzielającej w dodatku błogosławieństwa niemoralności?


   Ta nowa herezja i bluźnierstwo Bergoglio jest jednak niczym innym, jak logicznym następstwem ekumenizmu Vaticanum II i jego afirmacji relatywizmu prawdy leżącego u podstaw ekumenizmu.

Bp Donald J. Sanborn

inveritateblog.com (1)

Tłumaczył z języka angielskiego Mirosław Salawa

czwartek, 14 marca 2019

Rękas: Jak wrócić do Lwowa.


Tak rządzący w Kijowie, jak i władający Polską – próbują nam wmówić, że "Ukraina jest państwem solidnym". Tymczasem Ukraińcy nie potrafią nawet zbudować solidnej skrzyni z desek, a co dopiero mówić o własnej państwowości…

Gdy przechodzące nad Lwowem wichura zmiotła deski, pod którymi ukraińskie władze miejskie starały się ukryć rzeźby herbowych lwów stojących na Cmentarzu Orląt – pośpiesznie owinięto je w czarną folię, nadając rzeźbom po ukraińsku freudowskiego wymiaru. Oto polskie-lwowskie lwy wyglądają dziś jak ofiary morderstwa. Banderowskiego morderstwa…

A przecież mogłoby być inaczej!

Sięgnijmy do wydarzeń sprzed kilku miesięcy, gdy w swej nudnej książęce Radek Sikorski po raz kolejny przyznał, że Władymir Putin zagroził Polsce oddaniem jej Kresów ze Lwowem – ale władze III RP bohatersko odparły ten atak. To trochę tak, jakby adoptowani rodzice najpierw upiekli Świętego Mikołaja w kominie, a potem tłumaczyli dzieciom, że nie było innego wyjścia – bo przecież ta świnia chciała nocą podłożyć im prezenty!

A swoją drogą, to jakaś zmora z tym niechceniem Lwowa – najpierw Mikołajczyk, potem Bierut, wreszcie Tusk! Nawiasem mówiąc, trudno stwierdzić, czy pisząc o odrzuceniu propozycji podziału Ukrainy i powrotu Lwowa do Polski – Radek Applebaumowy starał się w zasadzie zdyskredytować Putina czy… Tuska? Czy bowiem łatwo byłoby znaleźć uczciwie myślącego Polaka, który z ręką na sercu i bez wahania – gotów byłby za Bierutem i Tuskiem powtórzyć „nie, nie chcę Lwowa! Niech tam dalej siedzą Ukraińcy, niech niszczą polskie zabytki, niech grabią polskie kościoły, niech obrażają przyjeżdzających Polaków!”?

środa, 13 marca 2019

Ricardo (Wlk. Bryt.), "Traditio": Neo-FSSPX uznaje "biskupów" Novus Ordo za prawowitych i wymusza by modlić się za nich jako za "kapłanów i pasterzy".

Neo-Bractwo (FSSPX) Fellaya-Pagliarani uznaje obecnie biskupów Novus Ordo za prawowitych i wymusza na rodzicach dzieci ze szkół Bractwa, by modlić się za nich jako za "kapłanów i pasterzy" (1)

RICHARDO

(Wielka Brytania)

––––––––

   Neo-Bractwo (FSSPX) Fellaya-Pagliarani podejmuje dalsze kroki, aby dołączyć do sekty Novus Ordo. Neo-Bractwo (FSSPX) przyjmuje teraz biskupów Novus Ordo, publicznie uznając ich za legalnych biskupów, mimo że są heretykami i nigdy nie byli konsekrowani w ramach Sakramentu Kapłaństwa, ale zostali jedynie "zainstalowani" w nieważnym nowym rycie z 1968 roku. Szkoły Neo-Bractwa (FSSPX) są teraz równie złe jak szkoły neokościoła – jeśli nie gorsze z powodu oszustwa i podstępu, że są "tradycyjne".
–––––––––––

   Drodzy ojcowie "Traditio":

   Nietradycyjne Neo-Bractwo (FSSPX) Fellaya-Pagliarani uczyniło kolejny krok w kierunku podporządkowania się marksistowsko-modernistycznemu neokościołowi Novus Ordo kierowanemu przez Franciszka-Bergoglio. Tu, w Wielkiej Brytanii, Neo-Bractwo (FSSPX) sponsoruje i promuje wizytę w jednej ze swoich szkół – św. Michała w Hampshire – biskupa Novus Ordo z Portsmouth, Philipa Egana. Rodzice Neo-Bractwa (FSSPX) wraz z dziećmi w szkole zostali powiadomieni, że 8 marca 2019 r. zostaną "zaszczyceni [sic] wizytą naszego [sic] diecezjalnego biskupa".

   Nie trzeba dodawać, że rodzice są zszokowani, nie tylko tym, że Neo-Bractwo (FSSPX) pozwoliło temu nieważnemu neobiskupowi, który nigdy nie został konsekrowany na biskupa katolickiego, a jedynie "zainstalowany" w 2012 r. w nieważnym nowym rycie (Invalid New Ordinal) z 1968 r., aby odwiedzić to, co uważaliśmy za tradycyjną szkołę katolicką, ale także, że Neo-Bractwo (FSSPX) twierdzi, że mamy zostać "zaszczyceni" przez tego oszusta protestanckiego Novus Ordo, którego teraz Neo-Bractwo (FSSPX) ogłasza "naszym" biskupem. Richard Egan jest zdeklarowanym zwolennikiem marksistowskiego/modernistycznego neopapieża Franciszka-Bergoglio, a zwłaszcza jego encykliki Laudato si, promującej zdyskredytowane lewicowe "globalne ocieplenie".

   Jednakże nawet sprowadzenie tego oszusta do naszej rzekomo tradycyjnej szkoły Neo-Bractwa (FSSPX) to jeszcze nie wszystko. Dyrektor szkoły Neo-Bractwa (FSSPX) ponadto usilnie namawiał rodziców do wysyłania "duchowych wiązanek" na cześć biskupa Novus Ordo. Karta z wiązanką zawiera heretycką modlitwę, która uznaje tego heretyka za "wybranego na pasterza do czuwania nad Kościołem". Takie stwierdzenie Neo-Bractwa (FSSPX) jest bluźniercze. List towarzyszący skierowany przez Bractwo (FSSPX) do rodziców mówi o modlitwie za "kapłanów" i wymienia Egana po imieniu. Rzeczywistość jest jednak taka, że ​​Richard Egan nigdy nie został wyświęcony na kapłana w ramach sakramentu święceń kapłańskich, ale jedynie "zainstalowany" jako prezbiter/minister do "przewodniczenia zgromadzeniu ludu" w 1984 r. w nieważnym sprotestantyzowanym nowym rycie z 1968 r.

   Jeśli jeszcze któryś z Waszych czytelników nadal pozostaje w przekonaniu, że Neo-Bractwo (FSSPX) należy utożsamiać z odważnym tradycyjnym katolickim arcybiskupem Marcelem Lefebvre – lub z wielkim antymodernistycznym papieżem św. Piusem X – to przedstawiona tu sytuacja z Wielkiej Brytanii, wraz z wieloma innymi, które ojcowie "Traditio" udokumentowali w swoich codziennych komentarzach, powinna całkowicie zniechęcić każdego do takiego błędnego przekonania. Rodzice muszą natychmiast usunąć swoje dzieci ze szkół Neo-Bractwa (FSSPX). Te szkoły są teraz równie złe, jak szkoły neokościoła – o ile nie gorsze z powodu oszustwa i podstępu, że są szkołami "tradycyjnymi".

http://www.traditio.com/comment/com1902.htm (2)

Z języka angielskiego tłumaczyła Iwona Olszewska

wtorek, 12 marca 2019

80. rocznica koronacji Papieża J.Św. Piusa XII - 12 marca 1939


Dziś 80 Rocznica koronacji Papieża (jak dotąd ostatniego) J. Św. Ojca świętego Piusa XII - 12. marca 1939. Módlmy się, zwłaszcza dziś, o powrót (wybór) katolickiego Papieża. Od 1958 jest... sedevacante


niedziela, 10 marca 2019

Farsa Vaticanum II. Rzetelna ocena soboru po pięćdziesięciu latach. X. Benedykt Hughes CMRI.


Farsa Vaticanum II

Rzetelna ocena soboru po pięćdziesięciu latach

KS. BENEDICT HUGHES CMRI

––––––––

   Wieczorem 11 października bieżącego roku [tj. 2012] księżyc świecił nad Placem Św. Piotra, tak samo jak pięćdziesiąt lat temu w dniu otwarcia Soboru Watykańskiego II przez Jana XXIII. Być może był to jeden z powodów, że jego następca, Benedykt XVI, pogrążył się w nostalgii przemawiając do zgromadzonych na placu: "Pięćdziesiąt lat temu również byłem na tym placu... tamtej nocy byliśmy szczęśliwi, przepełnieni entuzjazmem, pewni nadejścia nowej wiosny, nowego Zesłania Ducha Świętego wraz z wyzwalającą łaską Ewangelii". Można się było spodziewać takich pochwał z ust jednego z głównych projektodawców Vaticanum II.

   Niespodziewanie jednak, ton wypowiedzi stał się bardziej powściągliwy, gdy dodał "dziś nasza radość jest bardziej wyważona, pokorna...". Rzeczywiście! Można się zastanawiać, co się dzieje w umyśle tego człowieka, zatwardziałego modernisty, gdy przygląda się kompletnej farsie wywołanej przez jego ukochany sobór. To prawda, w chwili szczerości może on przyznać, że sprawy nie potoczyły się tak jak oni (liberalni biskupi i ich periti) tego oczekiwali. Lecz przyznać się, że sobór był porażką – a tym bardziej fałszywym soborem – nigdy w życiu. Zbyt wiele zainwestowali w "reformy" Vaticanum II, by przyznać się do jego klęski, chociaż dla każdego uczciwego obserwatora jest to jasne jak słońce.

   My, tradycyjni katolicy wspominając minione pięćdziesiąt lat od daty jego rozpoczęcia nie widzimy nic prócz katastrofy będącej wynikiem Vaticanum II. Historia Kościoła nigdy nie odnotowała tak druzgocącego ciosu wymierzonego w Kościół i dusze. Miliony ludzi doświadczyły jego skutków i tylko Bóg jeden wie, ile dusz poszło na wieczne zatracenie – a wszystko z powodu zgubnych nauk Soboru Watykańskiego II.

   Z drugiej strony, konserwatyści soborowego kościoła nieprzerwanie bębnią o tym, że wszystkie problemy są wynikiem błędnej interpretacji Vaticanum II. Nie wezmą nawet pod uwagę, że sam sobór mógł być źródłem wszystkich herezji, świętokradztw i utraty wiary, czego byliśmy świadkami od połowy lat sześćdziesiątych. Postaram się w tym krótkim artykule ukazać, że to sobór JEST problemem. Głosił herezję i otworzył drzwi wszelkiego rodzaju innowierczym praktykom. To nie błędna interpretacja przyniosła wszystkie zgniłe owoce, które widzieliśmy przez minione pięćdziesiąt lat, lecz raczej błędne nauczanie soborowych dokumentów.

Kazanie na I Niedzielę Wielkiego Postu - x. Rafał Trytek, 10 marca 2019 r.

czwartek, 7 marca 2019

Bp. Williamson: Dwóch nowych biskupów FSSPX, zostanie konsekrowanych w niedzielę, 28. kwietnia − z upoważnieniem od Bergoglio.

Wg. Bp'a Williamsona, 28 kwietnia w FSSPX zostanie konsekrowanych dwóch nowych biskupów, za zgodą pana Bergoglio. "Konsekratorem" ma być "biskup−emeryt" novus ordo Vitus Huonder, który postanowił spędzić emeruturę w FSSPX. 

Bp. Richard Williamson

W kazaniu nagranym na wideo w niedzielę sześciesiątnicy, 3 marca 2019 r. były biskup FSSPX Richard Williamson ogłosił, że Bractwo Św. Piusa X wyświęci dwóch nowych biskupów w pierwszą niedzielę po Wielkanocy (Przewodnią), 28 kwietnia. Stwierdza że jednym z nowych biskupów będzie ks. Christian Bouchacourt i zauważa, że ​​głównym konsekratorem będzie "Bp." Vitus Huonder z Chur w Szwajcarii, którego aprobata ma być zatwierdzona przez "Papieża" Franciszka do 21 kwietnia, kiedy skończy 77 lat.

Kazanie bp. Williamsona można wysłuchać w całości poniżej. Odpowiednia część zaczyna się od 7:08 min:


Jego Ekscelencja stwierdza, że ​​"w tej chwili są to pogłoski, ale jest to całkiem jasne", że bp Huonder z Novus Ordo wyświęci "dwóch biskupów dla Bractwa", gdy przejdzie na emeryturę do placówki edukacyjnej FSSPX w Wangs w Szwajcarii, tak jak to już zostało ogłoszone w styczniu. Bp. Williamson znany jest ze swojej niedorzecznej teologii, ale nie jest znany z informowania o zbliżających się wydarzeniach, którym brakuje wiarygodności.

W rzeczywistości, Bergoglio przyjał Huondera na prywatnej audiencji, jak donosi austriacki serwis informacyjny Novus Ordo kath.ne. Chociaż żadna ze stron nie ujawniła do tej pory zawartości rozmowy, jeśli zaplanowano pod koniec kwietnia konsekrację biskupią, jest to z pewnością coś prawdopodobnego.

Zgodnie z dyrektywami liturgicznymi, Huonder, którego święcenia biskupie były nieważne, będzie wspomagany przez dwóch ważnie konsekrownych biskupów, którzy zostaną wybrani spośród pozostałych biskupów FSSPX - Bernard Fellay, Bernard Tissier de Mallerais, oraz Alfonso de Galarreta. Tak więc konsekracja byłaby definitywnie ważna, ponieważ wszyscy konsekratorzy rzeczywiście udzielają sakramentu, jak to wyraził Papież Pius XII w Konstytucji apostolskiej z 1944 r., Episcopalis Consecrationis.

Chociaż nie zostało to stwierdzone przez Williamsona, oczywiste jest, że Bergoglio udzieli swego "papieskiego" mandatu na konsekrację - oficjalnego upoważnienia - bez którego zaangażowani biskupi otrzymają automatyczną ekskomunikę. Tak stało się 30 czerwca 1988 r., kiedy Abp. Marcel Lefebvre i Bp. Antonio de Castro-Mayer konsekrował Williamsona, de Galarreta, Tissier de Mallerais i Fellay na biskupów. Już następnego dnia Watykan wydał deklarację ekskomuniki, formalizując tym samym schizmę Lefebvra. Ekskomunika została odwołana dla pozostałych żywych biskupów 21 stycznia 2009 roku, na polecenie "Papieża" Benedykta XVI.

Co do osoby ks. Bouchacourt, w ubiegłym roku został wybrany na drugiego asystenta Przełożonego Generalnego, ks. Dawida Pagliarani, wraz z Bp. de Galarreta. W 2017 roku, jako przełożony dystryktu Francji, działał szybko, aby stłumić powstanie wśród siedmiu wysokich rangą kapłanów FSSPX, którzy sprzeciwiali się pojednaniu z modernistycznym Watykanem, które wydawało się być nieuniknione w tym czasie.

Ludzie mogą się zastanawiać, dlaczego Bergoglio pozwolił FSSPX wyświęcić nowych biskupów. Właśnie popełnił wielki publiczny akt apostazji w Abu Dhabi, jeden, za który skrytykowało go FSSPX. Dlaczego miałby robić coś takiego? Od czasu do czasu wypowiada się przeciwko tradycyjnej łacińskiej Mszy i utrzymuje w swoim "kościele" prześladowania wobec tradycyjnych skłonności, takich jak Bracia Franciszkanie Niepokalanej. Więc jak to idzie w parze ze sobą?

Odpowiedź brzmi: Bergoglio gra na obie strony, ponieważ działają na jego korzyść. Im więcej robi dla FSSPX, tym bardziej będą mu zadłużeni i tym bardziej nie będą się sprzeciwiać mu w jakikolwiek sensowny sposób. Chce kontrolować opozycję, którą ma, i jest to skuteczny sposób, aby to zrobić. Niech będą mieli swoją tradycyjną niszę w modernistycznym domu wariatów i będą milczeć - nie będą stanowili poważnego zagrożenia, podczas gdy Bergoglio nieustannie dąży do apostazji na coraz wyższe poziomy. W ciągu ostatnich kilku lat pokazaliśmy tyle: w czasie, gdy nawet wielu Novus Ordo'wców krzyczy na cały głos o Bergoglio, FSSPX robi stosunkowo mało hałasu.

Fakt jest taki: Bractwo św. Piusa X jest praktycznie nieistotne w tym momencie - z dwoma nowymi biskupami lub bez nich.

ZA: https://novusordowatch.org/2019/03/williamson-two-new-sspx-bishops/?

środa, 6 marca 2019

Środa Popielcowa - początek Wielkiego Postu. Katolicka dyscyplina postna.


Jeśli chodzi o przepisy postne, które obowiązują obecnie w Kościele katolickim, to ich podstawę stanowią kan. 1250 – 1254 Kodeksu Prawa Kanonicznego, wprowadzonego przez Papieża Benedykta XV 27 maja 1917. W ich świetle katolicka dyscyplina postna realizowana jest w trzech postaciach:

1) ieiunium – polega na ograniczeniu ilości przyjmowanych pokarmów do jednego posiłku do sytości i dwu mniejszych (w polskiej terminologii post ilościowy), wolno jednak spożywać dania mięsne podczas obiadu (tj. posiłku do sytości), natomiast śniadania i kolacje muszą być bezmięsne.
2) abstinentia – polega na powstrzymywaniu się od pokarmów mięsnych, jednak bez ograniczenia ilości przyjmowanych pokarmów w ogóle (po polsku: post jakościowy);
3) ieiunium et abstinentia – połączenie 1) i 2), czyli powstrzymywanie się od pokarmów mięsnych przy spożywaniu tylko jednego posiłku do sytości dziennie i dwu mniejszych (w polskiej terminologii kanonicznej taka forma pokuty nazywana jest postem ścisłym).

Wyszczególnione praktyki pokutne Kościół na mocy swojego prawa przypisał do następujących dni roku liturgicznego:

1) ieiunium – obowiązuje wszystkich katolików od 21 do 60 roku życia w następujące dni Wielkiego Postu: poniedziałek, wtorek, środę i czwartek;
2) abstinentia – obowiązuje katolików od 7 roku życia w poszczególne piątki całego roku, jeśli nie wypada wtedy święto nakazane (festum de praecepto) – pod warunkiem, że takie święto nie przypada w Wielkim Poście lub nie zostało zniesione.
3) ieiunium et abstinentia – obowiązuje w:
a) wszystkie piątki i soboty Wielkiego Postu (w tym Wielką Sobotę do północy, ze względu na przesunięcie godziny celebracji Wigilii Paschalnej przez Piusa XII na godziny późnowieczorne);
b) Wigilie Bożego Narodzenia (nawet jeśli wypada ona w niedzielę) i Zesłania Ducha Św.
c) Środę Popielcową, Suche Dni (tj. środę, piątek i sobotę po trzeciej niedzieli Adwentu (Gaudete), pierwszej niedzieli Wielkiego Postu, w oktawie Zesłania Ducha Św. i po trzeciej niedzieli września) i 7 grudnia.

sobota, 2 marca 2019

80 rocznica wyboru na Papieża J. Św. Ojca Świętego, Papieża Piusa XII - ostatniego Papieża.


Dokładnie 80 lat temu - 2 marca 1939 Eugeniusz Maria Józef Jan Pacceli (urodzony 2 marca 1876 roku w Rzymie) został wybrany na Papieża. Był ostatnim jak dotąd katolickim Papieżem (widzialną głową Kościoła Rzymskokatolickiego). Zmarł 9 października 1958 r. Od tego czasu Stolica Apostolska znajduje się w stanie wakatu (jest pusta), a Kościół katolicki pozostaje niejako osierocony (pozbawiony tymczasowo swej widzialnej głowy).