Cytaty

"Pogodnie przyjmuję krzyż, który mi został ofiarowany, (ale) będziemy walczyć nadal o honor Pana naszego Jezusa Chrystusa i Jego Kościoła świętego i niepokalanego... i nigdy nie pomylimy go z nową religią, która głosi szczęście ziemskie, uciechy, rewolucję i wolność wszelkich uczynków, która obala mszę, kapłaństwo, katechizm i wszystko, co nadprzyrodzone: to antyteza chrześcijaństwa"
ks. Coache

„Wszelka polityka, która nie jest Tradycją, jest z pewnością zdradą”
Arlindo Veiga dos Santos

„Pro Fide, Rege et Patria” – „Za Wiarę, Króla i Ojczyznę”
_________________________________________________

sobota, 10 kwietnia 2021

11 lat temu zmarł ostatni Prezydent RP.

Dokładnie 11 lat temu, w sobotę, 10 kwietnia 2010 r. o godz. 8:41 czasu środkowoeuropejskiego letniego (10:41 czasu moskiewskiego letniego) w katastrofie polskiego samolotu Tu-154 w Smoleńsku, zmarł Ryszard Kaczorowski (ur. 26 listopada 1919 r. w Białymstoku) – polski polityk, działacz społeczny i harcerz, komendant chorągwi Szarych Szeregów w Białymstoku w 1940, od 2009 honorowy harcmistrz Rzeczypospolitej, po 1945 na emigracji, członek Rady Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej, w latach 1989 – 2010 prezydent Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie. Był ostatnim prezydentem Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie. Nie wyznaczył swojego następcy zgodnie z wymogami do dziś obowiązującej Konstytucji Kwietniowej, na którą składał swoją przysięgę prezydencką, a więc wraz z jego śmiercią wygasła jedyna prawowita linia Prezydentów Najjaśniejszej Rzeczypospolitej. Zarówno "złożenie urzędu", dokonane 22 grudnia 1990 r. na ręce już wcześniej zaprzysiężonego [sic!] na "konstytucję" PRL'u [sic!], wybranego w "demokratycznych wyborach" "prezydenta RP" Lecha Wałęsy, jak również uroczyste przekazanie mu insygniów władzy państwowej II Rzeczypospolitej Polskiej na Zamku Królewskim w Warszawie, nie jest równoznaczne, zgodnie z postanowieniami Konstytucji, z legalnym przekazaniem władzy, tak więc te akty nie miały żadnego prawnego znaczenia.


Pochodził z rodziny szlacheckiej pieczętującej się herbem Jelita. Był młodszym synem Wacława Kaczorowskiego i Jadwigi z Sawickich. Wychował się w domu przy ul. Mazowieckiej 7 w Białymstoku, przed wojną instruktor harcerski. Od najmłodszych lat należał do harcerstwa. Po zajęciu miasta przez Armię Czerwoną tworzył Szare Szeregi, gdzie pełnił funkcję komendanta okręgu białostockiego. Był łącznikiem między Szarymi Szeregami a Komendantem Związku Walki Zbrojnej. 17 lipca 1940 aresztowany przez NKWD i więziony w Białymstoku oraz w Mińsku, gdzie po dwudniowym procesie 1 lutego 1941 skazany na karę śmierci przez Najwyższy Sąd Białoruskiej Republiki Radzieckiej. Po stu dniach pobytu w celi śmierci 10 maja sąd ZSRR zamienił wyrok na dziesięć lat łagrów. Wywieziony na Kołymę, odzyskał wolność po podpisaniu układu Sikorski-Majski. W marcu 1942 wstąpił do Armii Polskiej w ZSRR formowanej przez generała Andersa. W czasie kampanii włoskiej, w stopniu starszego strzelca, walczył w szeregach 3 Karpackiego Batalionu Łączności należącego do 3 Dywizji Strzelców Karpackich. Między innymi wziął udział bitwie o Monte Cassino. Po wojnie pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii, gdzie ukończył Szkołę Handlu Zagranicznego. Przez 35 lat pracował jako księgowy. Ryszard Kaczorowski aktywnie działał w ZHP na emigracji. W roku 1946 został harcmistrzem. Był naczelnikiem harcerzy w latach 1955–1967, a następnie przewodniczącym Związku Harcerstwa Polskiego na uchodźstwie w latach 1967–1988. W 1968 r. otrzymał jubileuszową „Tarczę Lwowa” z okazji 50-lecia Obrony Lwowa 1918-1968. 17 lutego 1986 roku w rządzie na emigracji Kazimierza Sabbata został mianowany ministrem bez teki. W maju tegoż roku w nowym rządzie premiera Edwarda Szczepanika objął tekę ministra do spraw krajowych.

25 stycznia 1988 r. Prezydent RP, Kazimierz Sabbat, na podstawie artykułu 24 Konstytucji RP z 23 kwietnia 1935, wyznaczył go w zarządzeniu na „następcę Prezydenta Rzeczypospolitej na wypadek opróżnienia się urzędu Prezydenta Rzeczypospolitej przed odzyskaniem przez Polskę niepodległości”. Po nagłej śmierci Kazimierza Sabbata 19 lipca 1989, tego samego dnia wieczorem w godz. 22-23, zgodnie z art. 19 Konstytucji RP złożył przysięgę i objął urząd Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na Uchodźstwie. Z tytułu objęcia urzędu Prezydenta RP z dniem 19 lipca 1989 r. został kawalerem Orderu Orła Białego. Prezydent Kaczorowski powierzył dalsze pełnienie urzędu premiera polskiego rządu emigracyjnego Edwardowi Szczepanikowi, sprawującemu tę funkcję od 1986 r. 

Wraz z ostatnim Prezydentem RP - Panem Ryszardem Kaczorowski, w katastrofie zginęło 95 innych osób, głównie polityków tzw. III RP [PRL'bis], w tym podający się za "prezydenta RP" Lech Kaczyński wraz z małżonką, wicemarszałkowie Sejmu i Senatu "III RP", 18 parlamentarzystów, dowódcy wszystkich rodzajów Sił Zbrojnych RP, pracownicy Kancelarii Prezydenta, szefowie instytucji państwowych, duchowni, przedstawiciele ministerstw, organizacji kombatanckich i społecznych oraz osoby towarzyszące, stanowiący delegację polską na uroczystości związane z obchodami 70. rocznicy zbrodni katyńskiej, a także załoga samolotu.

+R.I.P.+

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.