Rzeczpospolita została oddana pod opiekę Matki Bożej, określoną przez króla mianem Królowej Korony Polskiej. Monarcha złożył także obietnice dotyczące poprawy sytuacji mieszczan i chłopów po oswobodzeniu kraju spod okupacji. Monarszy akt miał zarazem na celu poderwanie Polaków do walki z wrogimi siłami. Ślubowanie o podobnej treści, w imieniu senatorów i szlachty, złożył także podkanclerzy koronny biskup krakowski Andrzej Trzebicki, po którym słowa powtarzali wszyscy zgromadzeni.
Inicjatorką złożenia ślubów była królowa Polski Ludwika Maria Gonzaga, pochodząca z jednego z najznakomitszych rodów Francji, wcześniej żona Władysława IV. Monarchini zasłynęła swą energicznością, zwłaszcza w obliczu szwedzkiego potopu. Prawdopodobnie okazjonalnie stawała na czele armii walczącej z najeźdźcą, a po ślubach lwowskich męża zawarła korzystny sojusz z cesarzem, który obiecał wsparcie militarne. Jest to postać, która zasługuje na szersze omówienie przy innej okazji. Królowa wiodła bowiem interesujący żywot, prowadziła pierwszy polski salon literacki, a także wywierała znaczący wpływ na funkcjonowanie dworu i państwa. Była zwolenniczką powiększenia władzy króla (i senatu), a także elekcji vivente rege - dokonywanej za życia poprzedniego monarchy.
Śluby lwowskie były wzorowane na podobnej ceremonii sprzed 20 lat, kiedy kardynał Richelieu oddał Francję pod opiekę Matki Bożej. Najsłynniejsze zobrazowanie ceremonii Jana Kazimierza stanowi niedokończone dzieło Jana Matejki, który zmarł podczas prac nad nim, w 1893 r.
W uznaniu dla dzieła Jana Kazimierza, na które złożyły się zwłaszcza obrona Jasnej Góry w 1655 r., wyżej omawiane ślubowanie (1656), a także wydanie antyreformacyjnych edyktów z 1658 r. Polska została nagrodzona zaszczytnym tytułem Regnum Orthodoxum - Monarchii Prawowiernej. Wówczas papież Aleksander VII zaliczył nasz kraj w poczet najznamienitszych monarchii chrześcijańskiego świata.
TG, 1 IV 2021
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz