ŚRODA POPIELCOWA
STACJA U ŚW. SABINY
Uprzyw. Szaty fioletowe
Liturgia Środy Popielcowej składa się z ceremonii poświęcenia i sypania popiołu, oraz ze Mszy św. Ceremonia sypania popiołu była od IV do X wieku przeznaczona wyłącznie dla publicznie pokutujących. Po tej ceremonii usuwano pokutników od udziału w nabożeństwach, aby uroczyście pojednać ich w Wielki Czwartek. W średniowieczu obrzęd sypania popiołem stał się ogólnie przyjętym. Popiół już w Starym Testamencie wyrażał znikomość rzeczy, pokorę i pokutę. Dla upokorzenia pychy naszej i przypomnienia nam prawa śmierci, któremu w skutek grzechu pierworodnego podlegamy Kościół, na wzór Niniwitów pokutujących w popiele i włosiennicy, posypuje nam głowy popiołem, mówiąc : « Pamiętaj człowiecze, żeś prochem jest i w proch się obrócisz ».
Treść Mszy św. da się zamknąć w słowach introitu : « Litujesz się nad wszystkimi, Panie, darujesz grzechy ludziom dla pokuty i przebaczenia im ». W Lekcji prorok Joel wzywa do nawrócenia ze złej drogi, Ewangelia domaga się nie zewnętrznej tylko wstrzemięźliwości, lecz czystego serca.
Za: Mszał Rzymski z dodaniem nabożeństw nieszpornych, o. Gaspar Lefebvre, Benedyktyn. Przekład polski opracowali mnisi opactwa w Tyńcu. Opactwo ŚŚ. Piotra i Pawła w Tyńcu – Polska. Opactwo Św. Andrzeja, Bruges – Belgia, 1956 r.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz