Moderniści z Neokościoła a Marcin Luter
[ś.p.] BP OLIVER ORAVEC
––––––
"W klątwę wpada każdy heretyk, chociażby do żadnej sekty nie należał. W tę klątwę wpadają wszyscy wierzący heretykom i ci, którzy zachwalają nauki Lutra, Kalwina i innych tego rodzaju, którzy twierdzą, że ich nauka jest prawdziwa lub pragną w ich wyznaniu umrzeć".
(Ks. Adam Kopyciński, Bezwyznaniowy, [w:] "Podręczna Encyklopedia Kościelna", T. III-IV, s. 297).
––––
1. W listopadzie 1983 Jan Paweł II aktywnie włączył się w obchody rocznicy narodzin arcy-heretyka Marcina Lutra (1), który jako zakonny katolicki kapłan, nie tylko publicznie podeptał swoje śluby celibatu i czystości, ale jednocześnie odrzucił wiele nieomylnych artykułów wiary katolickiej (2). Jego nieprawowitą małżonką została siostra zakonna. Luter ponosi odpowiedzialność za to, że od Kościoła odpadło wiele narodów (3). Wszystko to jednak najwyraźniej nie przeszkadza JPII w wychwalaniu jego narodzin i wartości, gdyż uznaje on:
"głęboką świadomość religijną Lutra, którym kierowała gorąca pasja dotycząca zagadnień wiecznego zbawienia".
(Z listu Jana Pawła II z okazji pięćsetlecia narodzin Lutra, 5 listopada 1983).
2. Jan Paweł II już nawet nie uważa Lutra za ekskomunikowanego z Kościoła przez papieża Leona X w 1520 roku, o czym świadczą słowa wypowiedziane przez niego podczas podróży do krajów skandynawskich w 1989: "Każda ekskomunika ustaje z chwilą śmierci obłożonego nią człowieka" (4). Była to wzmianka dotycząca Lutra.
3. JPII w czasie swojej wizyty w luterańskim kościele w Rzymie 11 grudnia 1983 modlił się słowami modlitwy ułożonej przez Lutra.
4. Jeden z kardynałów – Willebrands – powiedział [z inspiracji pseudopapieża Pawła VI] na zgromadzeniu Federacji Luterańskiej w lipcu 1970: "Luter jest naszym wspólnym mistrzem w dziedzinie doktryny o usprawiedliwieniu...".
5. Najbliższy współpracownik Jana Pawła II kardynał Ratzinger w swojej książce Theologische Prinzipienlehre z roku 1982 napisał: ...Kto by dziś zaprzeczał temu, że Tomasz z Akwinu i Luter są Ojcami Kościoła... ...nie wiem dlaczego nie ułożymy takiego katechizmu jaki ułożył Luter....
Kościół potępił formalnie 41 błędów Lutra (5) i nikt z prawowitych katolickich papieży nie wychwalał Lutra jak to robią współcześni przedstawiciele Neokościoła. Czyżby się może mylił Duch Święty? To, co zostało podpisane 31 października 1999 w Augsburgu (6) pokazuje tylko, że przedstawiciele modernistycznego Watykanu haniebnie porzucili katolicką doktrynę o usprawiedliwieniu (7) i w zamian za prawdę zaprzedali się całkowicie Marcinowi Lutrowi. Tym tylko potwierdzili, że już nie są katolikami i w ten sposób kompletnie wyparli się Ducha Świętego, który również w XVI wieku był Nauczycielem Kościoła.
Ohyda spustoszenia! Pseudopapież Bergoglio i pomnik herezjarchy Lutra w Watykanie (13. 10. 2016 r.)
––––––––
Artykuł powyższy jest fragmentem książki J. Exc. ks. biskupa Olivera Oraveca: PRAVDA O CIRKVI (pełny tytuł w tłumaczeniu polskim: PRAWDA O KOŚCIELE. Czy Jan Paweł II jest katolikiem? Czy Watykan jest centrum Nowej sekty?), wydanej w 1998 r. (później rozszerzonej nieznacznie w wersji internetowej).
Z języka słowackiego tłumaczył Mirosław Salawa.
(Tytuł art., początkowy cytat, tekst w nawiasie [...], przypisy oraz ilustracja od red. Ultra montes).
Przypisy:
(1) Zob. 1) Ioannes Baptista Palma, De Martino Luthero, et haeresi ab eodem inducta.
2) Ks. Dr Marceli Nowakowski, Heretycy i sektarze. Marcin Luter, twórca pseudoreformacji.
3) "Non possumus", Luter – heretycki wieprz z Saksonii i miejsce dla niego przeznaczone... piekło....
(2) Zob. 1) Ks. Zygmunt Baranowski, Reformy małżeńskie Lutra.
2) Ks. Rivaux, Sposób wyrażania się Lutra. 3) "Apostolska łagodność" Marcina Lutra.
(3) Zob. 1) Ks. Jakub Balmes, a) Fanatyzm i indyferentyzm, ich źródła i następstwa. b) Katolicyzm i protestantyzm w stosunku do cywilizacji europejskiej.
2) Bp Władysław Krynicki, Dzieje Kościoła powszechnego.
(4) Spotkanie z biskupami duńskiego Kościoła luterańskiego, Kopenhaga, 6 czerwca 1989.
(5) Zob. Henricus Denzinger, Enchiridion symbolorum, definitionum et declarationum de rebus fidei et morum, quod a Clemente Bannwart denuo compositum iteratis curis edidit Iohannes Bapt. Umberg S. J. (Professor in Universitate Oenipontana). Editio 18-20. Friburgi Brisgoviae MCMXXXII (1932), nn. 741-781.
(6) Zob. Bp Donald J. Sanborn, Analiza krytyczna "Wspólnej deklaracji w sprawie nauki o usprawiedliwieniu".
(7) Zob. 1) Ks. Peter Einig, Usprawiedliwienie (justificatio).
2) Wingolf, Czemu jestem katolikiem? Kilka słów o modernizmie.
3) Prymas Stanisław Karnkowski, O wieczerzy Zborów Luterskich, Pikardskich, Zwingliańskich, Kalwińskich i Nowochrzczeńskich.
4) O. Jakub Wujek SI, Postilla catholica... Iż zbory Lutrów, Kalwinów i innych Sektarzów, nie są Kościoły Pana Chrystusowe, ale Bożnice Szatańskie.
5) O. Jan Jakub Scheffmacher SI, Katechizm Polemiczny czyli Wykład nauk wiary chrześcijańskiej przez zwolenników Lutra, Kalwina i innych z nimi spokrewnionych zaprzeczanych lub przekształcanych.
6) Ks. A. Kraetzig SI, Janssen i historia reformacji.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz