 |
| "Światłość świata," William Holman Hunt, 1851-56, Manchester City Art Gallery. |
Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, a Bogiem było Słowo.
To było na początku u Boga.
Wszytko się przez nie zstało, a bez niego nic się nie zstało, co się zstało.
W nim był żywot, a żywot był światłością ludzi,
a światłość w ciemnościach świeci, a ciemności jej nie ogarnęły. [...]
Była światłość prawdziwa, która oświeca wszelkiego człowieka na ten świat przychodzącego.
Na świecie był, a świat jest uczynion przezeń, a świat go nie poznał.
Przyszedł do własności, a swoiż go nię przyjęli. [...]
A Słowo ciałem się zstało i mieszkało między nami (i widzieliśmy chwałę jego, chwałę jako jednorodzonego od Ojca) pełne łaski i prawdy.
~ Początek św. Ewangelii wg. św. Jana
Od kilku lat obserwuję spór toczący się w Internecie, zwłaszcza z okazji Świąt Bożego Narodzenia, toczący się głównie między zwolennikami neopogaństwa a neokatolicyzmu, pt. jak to katolicy przejęli dawne wierzenia pogańskie i zaadaptowali je do swoich celów. Z jednej strony neopoganie, rodzimowiercy etc. zarzucają, że Kościół "ukradł" ich zwyczaje i je sobie "przywłaszczył", a z drugiej strony moderniści, neokatolicy, próbują na siłę udowadniać, że to nie prawda.
Jako tradycjonalista i rzymski katolik integralny obserwuję ten spór nieco z boku, gdyż tak naprawdę jest to zabawne i bardzo spłycające temat, przede wszystkim, należy tu zaznaczyć, że jeśli już miałoby dojść do "przejęcia" obrzędów pogańskich, to wcale nie słowiańskich, a rzymskich. Boże Narodzenie jest obchodzone w okresie przesilenia zimowego, w tym samym dniu, w którym starożytni Rzymianie, od czasów cesarza Aureliana, obchodzili święto Sol Invictus, narodzin Słońca Niezwyciężonego. Owszem, również Słowianie obchodzili mniej więcej w tym czasie swoje "Szczodre Gody", jednak wiara chrześcijańska dotarła na tereny słowiańskie dopiero w IX wieku, w czasach śś. Cyryla i Metodego, a święto Bożego Narodzenia było obchodzone na wschodzie (w Jerozolimie) już w III wieku, a w Rzymie najpóźniej ok. 100 lat później. Rocznica urodzin Chrystusa została przeniesiona przez Kościół w roku 353 na dzień 25 grudnia. Możliwe, że święto Bożego Narodzenia zostało przyjęte przez Kościół po zwycięstwie cesarza Konstantyna Wielkiego nad Maksencjuszem w 312 lub nad Licyniuszem w 324 roku. Wtedy data powstania święta przypadałaby nie wcześniej niż na rok 313. Jeśli święto to było chrześcijańską reakcją na podniesienie do rangi święta państwowego święta Natalis Solis Invicti (narodzin boga Słońca) przez cesarza Aureliana, początki obchodu Bożego Narodzenia byłyby wcześniejsze, sięgałyby roku 300 lub nawet 275.
Istnieją różne wyjaśnienia obrania tego dnia dla liturgicznej celebracji Bożego Narodzenia. Najbardziej popularna wśród uczonych interpretacja uznaje, że chrześcijanie, nie znając faktycznej daty narodzin Chrystusa, obrali tę datę jako symboliczną. Był to dzień bliski dniowi przesilenia zimowego. W II–IV wieku 25 grudnia obchodzono dzień urodzin Mitry. Cesarz Aurelian nakazał w 274 roku, by w tym dniu obchodzono święto synkretycznego kultu Sol Invictus – narodziny boga Słońca. Świętowanie narodzin Boga-Człowieka, Jezusa Chrystusa, nazywanego „Słońcem sprawiedliwości” (Ml 3,20), „Światłością świata” (J 8,12), „Światłem na oświecenie pogan” (Łk 2,32; por. Łk 1,78–79), było chrześcijańską odpowiedzią na ten kult pogański. Interpretację tę popierają m.in. H. Usener, B. Botte, H. Frank, J.A. Jungmann. Liturgiczne święto Bożego Narodzenia rozprzestrzeniło się począwszy od IV wieku w Kościele zachodnim szybko. Sprzyjało temu przyjęcie go na dworze cesarskim Konstantyna Wielkiego. Święto wspierało przyjęcie dogmatu o bóstwie Jezusa Chrystusa ogłoszonego przez Sobór nicejski I (325 r.) i tym samym było pomocą w walce z herezją arianizmu, negującego boską naturę Chrystusa.
Christus natus est!
Niech Przenajświętsze Dzieciątko nie szczędzi Wam łask, Matka Boża otacza Was płaszczem swej opieki, św. Józef towarzyszy w każdym trudzie, a Święta Rodzina będzie źródłem niewysłowionej radości! Chrystus się narodził!
Wszystkim Wam, drodzy Przyjaciele i dobroczyńcy,
Błogosławionych Świąt Bożego Narodzenia!
Zbawienia duszy
Prawdy i Dobra
AMDG!
Podnieś rękę Boże Dziecię błogosław Ojczyznę miłą…
Redakcja Tenete Traditiones
W numerze między innymi:
wstęp Od redakcji.
J. Reformy liturgiczne Papieża Piusa XII to nie tylko Wielki Tydzień! Jedyny w Polsce kalendarz zgodny z aktualnym prawodawstwem Kościoła katolickiego!
Papież Pius XII prawomocnie zmienia słowa modlitwy o. Maksymiliana M. Kolbe OFMConv.
Misja katolickiego Kościoła w świecie współczesnym.
Były jezuicki duchowny Novus Ordo, x. James Marshall został wyświęcony na katolickiego kapłana przez J.Exc. x bp'a Germana Fliess'a ICR!
Trzecia wizyta ks. Eugena Risslinga w Polsce. Warszawa, 12-14.12.2024
Współcześnie jest to jednak dużo bardziej skomplikowane. Należy przede wszystkim zapytać, czy autor miał na myśli współczesnych "grekokatolików", będących w jedności z fałszywą, modernistyczną hierarchią okupującą Watykan (a więc będących częścią Neokościoła Novus Ordo), czy autentycznych grekokatolików, czyli uznających obecny wakat na Stolicy Apostolskiej. W tym drugim przypadku, sytuacja jest o tyle trudna, że obecnie żyje na świecie, o ile mi wiadomo, tylko jeden katolicki kapłan obrządku ukraińsko-bizantyjskiego, publicznie deklarujący wakat na Stolicy Apostolskiej (o. Walery Kudriavtsev, związany z apostolatem SGG, pochodzący z Ukrainy). Kapłan ten przez krótki czas przebywał w Polsce w 2014 r., obecnie od 2022 r. przebywa on poza granicami swojego kraju. Poza tym kapłanem, istnieją jeszcze tzw. Ojcowie Podhoreccy (lub Dohnalowcy, samozwańczy tzw. "Bizantyjski Katolicki Patriarchat"). Są oni znani głównie z tego, że imiennie "ekskomunikowali" Wojtyłę, potem Ratzingera, Bergoglio, oraz znaczną część modernistycznego episkopatu. Mają swój ośrodek w historycznych Podhorcach (w II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Podhorce w powiecie złoczowskim województwa tarnopolskiego) z dość sporym nawet, wybudowanym nowym kościołem (cerkwią), mają sporo wiernych, kilkunastu księży i chyba 4 biskupów. Ich linia konsekracyjna jednak jest dość niejasna. Nie wiadomo tak naprawdę od kogo dokładnie o. Antonin Dohnal (samozwańczy patriarcha) i trzech innych biskupów otrzymało konsekracje biskupią... Poza tym oni nie uznają jedynie tych których sami ekskomunikowali i chyba od momentu tego ekskomunikowania, a więc Montiniego uznają najprawdopodobniej za prawowitego papieża, podobnie Wojtyłę i Ratzingera, do momentu obłożenia ich "ekskomuniką" przez o. Dohnala.
Msza święta i wykład: „Gdzie jest Kościół Dzisiaj?”
James Marshall, wyświęcony na kapłana przez Jego Ekscelencję Najprzewielebniejszego ks. bp. German'a Fliess'a, który również udzielił mu diakonatu w listopadzie, czyniąc go najnowszym członkiem Instytutu Katolickiego.
Asystował mu ojciec Michael DeSaye, który, podobnie jak ojciec Marshall, porzucił Novus Ordo, by szukać prawdziwego katolickiego kapłaństwa.
James Marshall jest byłym „kapłanem” novus ordo modernistycznych „jezuitów”, łaska Boża dosięgła go w poszukiwaniu prawdziwego katolickiego kapłaństwa, módlmy się do Boga, aby był Świętym Kapłanem, a także, aby on i Instytut Rzymskokatolicki podjęli krok porzucenia tezy cassiciacum, jeśli kiedykolwiek ją zaakceptował, tak jak sam bp Michel Guérald des Lauries porzucił ją przed śmiercią.
Wszystko dla większej chwały Bożej i zbawienia dusz!
Przetłumaczono z DeepL.com (wersja darmowa)
ZA: La Iglesia de Siempre / Facebook.com
Wielka radość dla Świętego Kościoła Katolickiego i Fundacji Mater Dei, z rąk J.E.R. Pio Espina Leupoldun wyświęca nowego kapłana w służbie Bożej, prosimy o łaskę wytrwania w WIARZE dla Wielebnego Ojca Lucio César Simbrón, aby swoim przykładem, poświęceniem, mądrością i całkowitym oddaniem mógł doprowadzić wiele dusz do zbawienia.
Matko Boża z Guadalupe.
Módl się za nami.
 |
| Napis: jesteśmy twoimi ludźmi, Baszar! |
Dziś uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Jest to jeden z najbardziej wyszydzanych i chyba także jeden z najbardziej opacznie rozumianych dogmatów. Niektórym ludziom niepokalane poczęcie Maryi mgliście kojarzy się z poczęciem cudownym, bez udziału mężczyzny, a więc myli się im z dziewiczym poczęciem Jezusa Chrystusa - a chodzi o dwa różne wydarzenia. Niepokalane poczęcie polegało na tym, że Maryja przyszła na świat wolna od grzechu pierworodnego. Samo poczęcie odbyło się w "zwyczajnych" okolicznościach, Maryja była biologiczną córką żydowskiego małżeństwa Joachima i Anny. Nie było w tym niczego "skalanego" - Kościół katolicki nigdy nie potępiał seksualności jako takiej. Poczęcie Maryi było niepokalane, bo ona sama nie była skalana żadnym grzechem - urodziła się i pozostała przez całe życie bezgrzeszna - PEŁNA ŁASKI.
Gertruda von le Fort, wybitna niemiecka poetka i pisarka, zwięźle i celnie ujęła istotę dzisiejszej uroczystości: "Dogmat o Niepokalanej jest objawieniem tego, jakim był człowiek przed swoim upadkiem, ukazuje on nieskalane oblicze stworzenia, ukazuje Boskie podobieństwo w człowieku."
Dogmat o Niepokalanym Poczęciu został ogłoszony dopiero w 1854 r. przez papieża Piusa IX. Nie oznacza to jednak, że papież po prostu "wymyślił sobie" nowy dogmat - wręcz przeciwnie, jedynie formalnie potwierdził wielowiekową tradycję czczenia Maryi jako Niewiasty całkowicie wolnej od jakiegokolwiek grzechu. Wiarę w Niepokalane Poczęcie wyznawali już św. Justyn (żyjący w latach 100-167), św. Ireneusz (140-200) oraz św. Augustyn (354-430).
Na obrazku wspaniałe dzieło "Niepokalane Poczęcie" pędzla włoskiego malarza Giovanniego Battisty Tiepolo, który namalował je ma zamówienie króla Hiszpanii Karola III w 1767-1768 roku. Na obrazie Matka Boża w towarzystwie aniołów, w wieńcu z gwiazd dwunastu, stojąca na ziemskim globie opanowanym przez zło, depcząca diabła w postaci węża. Nad nią Duch Święty w postaci gołębicy.
Katedra Notre-Dame de Paris po "odbudowie"...
Chyba jeden pożar to było za mało, już lepiej niech się całkiem zawali...
Dziś, 7 grudnia AD 2024, została otwarta, po trwającej pięć lat (po pożarze w 2019 r.) "odbudowie", katedra Notre-Dame (Najświętszej Marii Panny) w Paryżu.
Katedra ta jest nie tylko najważniejszą świątynią Paryża (choć nie jest i nigdy nie była katedrą koronacyjną królów Francji, bo tą jest Katedra Notre-Dame w Reims), ale też pewnym symbolem, "katedrą katedr", wzorem dla wszystkich średniowiecznych, gotyckich katedr katolickich w Europie epoki Christianitas.
"Zapytany o pierwsze odczucia związane z powrotem do kraju, Janusz Waluś tylko coś niewyraźnie mruknął. Grupa osiłków eskortowała go do samochodu, którym zostanie przetransportowany do jednego z warszawskich hoteli" – relacjonowała "GW".
Wizyta ks. E.Risslinga w Polsce
Warszawa,
12-14.12.2024
Z radością informujemy, że ks. Eugen Rissling po raz kolejny odwiedzi nasz kraj, aby sprawować msze święte i wygłosić wykład pt.:
„Gdzie Jest Kościół Dzisiaj?”
Na podstawie katolickiego nauczania o 4 znamionach Kościoła
Zapraszamy
-----------------------------------------------------------------------------------------------
Sobota, 14.12.2024r.
10:00 Tradycyjna Msza Święta – sala przy ulicy Władysława Skoczylasa 10/12, Warszawa – wejście przez centrum Corncerstone Academy
11:30 Wykład: „Gdzie jest Kościół dzisiaj?” – W tym samym miejscu co msza św.
Po wykładzie będzie czas na zadanie pytań i rozmowę z księdzem.
Niedawno odebraliśmy pierwszą partię świeżo wydrukowanych kalendarzy katolickich AD 2025. Niniejszym rozpoczynamy wysyłkę wszystkich kalendarzy zamówionych w ramach przedsprzedaży. Jednocześnie informujemy, że wciąż można zamawiać kalendarze, będą one dostępne aż do Nowego Roku.
Kalendarz można zamówić pisząc na adres e-mail: myslkatolicka@gmail.com
Lub przez serwis Allegro Lokalnie : LINK
Należność za Kalendarz wynosi 50 zł (koszt druku 1 szt.) oraz 15 zł (koszt wysyłki - przesyłka kurierska, kurier Poczty Polskiej) - razem 65 zł za jedną sztukę (115 zł za 2 sztuki etc.). Drukujemy w profesjonalnej drukarni, kalendarz składa się z 13 osobnych, jednostronnie drukowanych, kolorowych kart na grubym papierze kredowym w formacie A3, całość złączona na spirali. Nie wysyłamy on-line!
Dzisiaj na całym świecie obchodzona jest 1700. rocznica poświęcenia Bazyliki św. Jana na Lateranie. Bazylika Laterańska jest uznawana za matkę i głowę wszystkich kościołów świata, katedrę biskupa Rzymu, Ojca Świętego katolików wszystkich narodowości. To pierwsza świątynia wzniesiona z myślą o kulcie chrześcijańskim - wcześniej jedynie adaptowano świątynie pogańskie. Odprawienie Mszy w Bazylice stanowi nieodłączny element inauguracji pontyfikatu każdego papieża.
W tej Bazylice kryje się nie tylko historia, ale żywa tradycja prymatu następców św. Piotra Apostoła, w świetle której papiestwo nie jest po prostu "przywództwem" w sensie politycznym, lecz wyjątkową więzią łączącą wiernych Kościoła ze "słodkim Chrystusem na ziemi" (określenie św. Katarzyny Sieneńskiej), papieżem, Sługą Sług Bożych. Trudno zdefiniować tę więź w kilku zdaniach - z pewnością polega ona m.in. na szczególnej odpowiedzialności każdego następcy św. Piotra za zbawienie wszystkich ludzi z jednej strony oraz na posłuszeństwie katolików wobec papiestwa z drugiej. Ale to nie wszystko, w tej więzi jest też miłość, czasami spięcia (jak to bywa między ojcem a jego dziećmi), a także po prostu ludzka tęsknota za świętością, szlachetnością, dostojeństwem i majestatem, które papież uosabia - bo on jest najwyższym przedstawicielem Boga na ziemi, i to nie jakimś nawiedzonym fanatykiem, którego nikt nie traktuje poważnie, ale człowiekiem rzeczywiście mającym "to coś", co niekiedy budzi sumienie nawet u wielkich tego świata. Wspomnienie o Bazylice Laterańskiej, "katedrze papieża", przypomina katolikom o tej niezwykłej więzi z Namiestnikiem Chrystusa na Ziemi.
Wbrew upowszechnionemu poglądowi, to Bazylika św. Jana na Lateranie, a nie bazylika św. Piotra, jest najważniejszą świątynią religii katolickiej - dlatego też posiada rangę arcybazyliki. Odprawienie Mszy w Bazylice stanowi nieodłączny element inauguracji pontyfikatu każdego papieża. Ponieważ biskup Rzymu jest jednocześnie pasterzem katolików wszystkich narodowości, święto poświęcenia Bazyliki Laterańskiej jest obchodzone we wszystkich diecezjach na całym świecie. W ten symboliczny sposób pielęgnuje się więź między biskupami z całego świata, a Kościołem rzymskim, o którym zwykło się mówić, że "przewodniczy związkowi miłości" (św. Ignacy Antiocheński).