„Bycie publicznie kojarzonym z sankcją [ekskomuniki] będzie znakiem zaszczytu i ortodoksji w oczach wiernych, którzy mają bezwzględne prawo wiedzieć, że kapłani, do których się zwracają nie pozostają w łączności z fałszywym Kościołem…”. (List otwarty do kardynała Gantin, 6 lipca 1988, podpisany przez 24 przełożonych FSSPX, niewątpliwie za aprobatą arcybiskupa Lefebvre’a).
„To nie my jesteśmy w schizmie, lecz Soborowy Kościół”. (abp. Lefebvre. Kazanie wygłoszone w obecności około 12000 osób w Lille, 29 sierpnia 1976 roku – te słowa widnieją w oryginalnej, nie poprawionej wersji kazania jaką odnotowano i zrelacjonowano w prasie).
Z uwagi m.in. na jednoznaczne zaangażowanie polityczne (nazywanie Moskwy "Trzecim Rzymem" etc.) oraz ostatnie zbliżenie z tzw. ruchem oporu bpa Ryszarda Williamsona (którego tezy teologiczne są błędne a miejscami wprost heretyckie, o czym można przeczytać np. tutaj), nie promowaliśmy tu do tej pory osoby x. Karola Marii Viganò. Niemniej, w dniu zadeklarowania względem niego "ekskomuniki" przez Kościół Synodalny Bergoglia, trzeba się opowiedzieć po stronie katolickiej.
Komunikat okupowanego przez modernistów Watykanu został opublikowany na stronie internetowej "Dykasterii Nauki Wiary". Brzmi on następująco:
"4 lipca 2024 roku zebrał się kongres Dykasterii Nauki Wiary, by zakończyć pozasądowy proces karny związany z kanonem 1720 Kodeksu Prawa Kanonicznego przeciwko Wielce Czcigodnemu Carlo Marii Viganò, arcybiskupowi tytularnemu Ulpiany, oskarżonemu o zastrzeżone przestępstwo schizmy (kanony 751 i 1364 CIC; art. 2 SST).
Dobrze znane są jego publiczne oświadczenia ukazujące odmowę uznania i poddania się Najwyższemu Pasterzowi, odrzucenie jedności z podległymi mu członkami Kościoła, a także [odrzucenie] prawomocności i autorytetu nauczycielskiego II Soboru Watykańskiego.
Podczas zakończenia procesu karnego, Wielce Czcigodny Carlo Maria Viganò został uznany winnym zastrzeżonego przestępstwa schizmy.
Dykasteria ogłosiła ekskomunikę latae sententiae zgodnie z kanonem 1364 par. 1 Kodeksu Prawa Kanonicznego.
Zniesienie kary jest w tym wypadku zastrzeżone Stolicy Apostolskiej.
Decyzja została obwieszczona Wielce Czcigodnemu Viganò 5 lipca 2024 roku".
To x. Viganò pozostaje katolikiem, nawet gdyby ta czy inna głoszona przezeń teza nie miała pełnego umocowania w doktrynie lub prawie kanonicznym. Nie głosi on bowiem żadnych błędów, które by wykluczały go z Kościoła katolickiego, w przeciwieństwie do modernistycznych uzurpatorów okupujących Stolicę Apostolską oraz stolice biskupie Kościoła katolickiego, z panem Jerzym Bergoglio na czele. Już 20 czerwca, w swym oświadczeniu, x. Vigano pisał: «Nie uznaję autorytetu ani trybunału, który rości sobie prawo do sądzenia mnie, ani też jego prefekta, ani tych, którzy go nominowali». Na wieść o zarzutach, stawianych mu przez modernistów, oraz o procesie karnokanonicznym, x. Vigano stwierdził: «Uważam skierowane wobec mnie oskarżenia za powód do dumy» (oświadczenie z 20 czerwca 2024 r.).
Co szczególnie ważne, to Deklaracja Doktrynalna ("Oświadczenie Jego Ekscelencji Księdza Arcybiskupa Carlo Marii Viganò, arcybiskupa tytularnego Ulpiana, nuncjusza apostolskiego w sprawie oskarżenia o schizmę") x. Vigano, z 28 czerwca 2024 r., w której wprost stwierdza on, że Jerzy Bergoglio jest heretykiem i schizmatykiem, oraz że NIE JEST on prawdziwym papieżem, tylko uzurpatorem, okupującym Tron Piotrowy. Jest więc to historyczna, wyjątkowa i odważna deklaracja – deklaracja wakatu na Stolicy Apostolskiej, na którą, jak do tej pory, nie zdecydował się żaden biskup tzw. ruchu oporu, od bp. Ryszarda Williamsona poczynając, na bp. Michale Stobnickim kończąc. Pierwszy raz od czasów Vaticanum II, czynny duchowny Novus Ordo (w dniu 28 czerwca nie ciążyły jeszcze na nim żadne oficjalne sankcje ze strony modernistycznych struktur) w randze "arcybiskupa" i "nuncjusza apostolskiego" nawrócił się i oficjalnie zerwał z fałszywym neokościołem, przyjmując w pełni katolickie stanowisko teologiczne.
Pozostają jeszcze inne, również nie wyjaśnione kwestie. W swojej deklaracji doktrynalnej x. Vigano stwierdza wiele ważnych rzeczy, wprost stwierdzając wakat na Stolicy Apostolskiej, czy wskazując na błędy tzw. Soboru Watykańskiego II jako faktyczne źródło współczesnych problemów Kościoła. Odrzuca on stanowczo nie tylko współczesną "hierarchię" na czele z panem Bergoglio, ale również sam zbójecki Sobór. Niestety, milczy on, jeśli chodzi o soborowych i posoborowych pseudopapieży, od Jana XXIII do x. Józefa Ratzingera (Benedykta XVI). Nie napisał nic o Pawle VI i jego zdeformowanych, nowych sakramentach, które są nieważne, lub przynajmniej wątpliwe. Nie napisał nic o Janie Pawle II i jego herezjach i bluźnierstwach, jak synkretyczne spotkanie międzyreligijne w Asyżu. Nie napisał nic o Benedykcie, i jego przebiegłej "pułapce na tradycjonalistów" w postaci mottu proprio Summorum Pontificum. Te tematy zostały przemilczane, bo gdyby w nich również x. Viagno podał jasne, katolickie rozwiązanie, to musiał by publicznie zanegować swoją (tą oficjalnie znaną) sakrę biskupią oraz tytuł arcybiskupi.
Warto zwrócić uwagę, że w ostatnim czasie od x. Vigano odwrócili się wszyscy, którzy jeszcze kilka lat temu bardzo go wspierali i promowali, na czele z portalem PCh24.pl (pan redaktor Paweł Chmielewski już w grudniu 2023 zaczął wylewać na niego pomyje w stylu Gazety Wyborczej czy Tygodnika Powszechnego, o czym pisaliśmy tutaj), a niedawno w oficjalnym komunikacie odcięło się od niego Bractwo Kapłańskie św. Piusa X (FFSPX), oświadczając że posunął się on dalej niż abp. Lefebvre, który rzekomo nigdy nie negował prawowitości posoborowych papieży (co nie jest do końca prawdą, gdyż abp. Lefebvre wielokrotnie poddawał w wątpliwość legalność pontyfikatu Pawła VI, a prywatnie twierdził, że Paweł VI nie jest prawdziwym papieżem, dziś zaś z całą pewnością abp. Lefebvre byłby sedewakantystą, a współczesne Neo-FSSPX odcięło by się również od niego).
Jednak, pomijając już to, czego w tej deklaracji nie ma, to co w niej jest, oraz ogłoszona dziś "ekskomunika" jest wystarczająca, aby uznać x. Vigano za katolika, bowiem deklaruje on jasno, że nie pozostaje w łączności z fałszywym kościołem ani nie uznaje fałszywej hierarchii, a ta hierarchia deklaruje, że nie pozostaje w łączności z nim i wyklucza go ze swoich struktur. Mamy nadzieję, że w obliczu ogłoszonej dziś oficjalnie "ekskomuniki" x. Vigano nie będzie miał już żadnych oporów przed ujawnieniem przyjęcia sakry biskupiej w ważnym, katolickim rycie (jeśli to rzeczywiście miało miejsce) oraz zajęcia równie katolickiego i logicznego stanowiska wobec poprzedników Bergoglio, posoborowych pseudopapieży od Jana XXIII do Benedykta XVI włącznie. Tymczasem, módlmy się o zdrowie, pomyślność i pełnie łask Bożych dla x. Karola Vigano! Niech Bóg go błogosławi i wpiera, bo wybrał trudną, odważną drogę Prawdy Katolickiej – Prawdy Jedynej, bez żadnego kompromisu z wrogami Chrystusa i Jego Kościoła Świętego i niepokalanego!
Za redakcja Tenete Traditiones
Michał Mikłaszewski, redaktor naczelny
W święto św. Antoniego M. Zaccaria, Wyznawcy, AD 2024
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.