Cytaty

"Pogodnie przyjmuję krzyż, który mi został ofiarowany, (ale) będziemy walczyć nadal o honor Pana naszego Jezusa Chrystusa i Jego Kościoła świętego i niepokalanego... i nigdy nie pomylimy go z nową religią, która głosi szczęście ziemskie, uciechy, rewolucję i wolność wszelkich uczynków, która obala mszę, kapłaństwo, katechizm i wszystko, co nadprzyrodzone: to antyteza chrześcijaństwa"
ks. Coache

„Wszelka polityka, która nie jest Tradycją, jest z pewnością zdradą”
Arlindo Veiga dos Santos

„Pro Fide, Rege et Patria” – „Za Wiarę, Króla i Ojczyznę”
_________________________________________________

sobota, 25 stycznia 2020

Krótka biografia x. dr Piotra Semenenko CR.

(tekst z 29 czerwca 2013 r.)

200 lat temu, 29 czerwca 1814 roku urodził się w Dzięciołowie (Podlasie) Sługa Boży ks. Piotr Adolf Aleksander Semenenko CR, filozof i teolog katolicki (Doktor Świętej Teologii oraz doktor filozofii - przyp. red. Tenete Trad.); pochodził z mieszanej wyznaniowo (ojciec prawosławny – Ukrainiec bądź Białorusin, matka kalwinka) rodziny ziemiańskiej; ochrzczony (z braku duchownego prawosławnego) w Kościele katolickim, przez dziadków wychowywany w duchu protestanckim (lecz uczęszczający do katolickiej szkoły OO. Misjonarzy i tam przyjmujący Pierwszą komunię św.), po osieroceniu służył jako paź na dworze carskim, gdzie nasiąkł kulturą rosyjską; przez rok studiował na Uniwersytecie Wileńskim; po wybuchu powstania listopadowego zaciągnął się do korpusu gen. A. Giełguda i wziął udział w wojnie polsko-rosyjskiej 1831 roku; podczas krótkiego internowania w Prusach zainteresował się filozofią; na emigracji we Francji związał się zrazu ze skrajną lewicą (TDP, pismo „Postęp”) i należał do masonerii; przełom duchowy i nawrócenie na ortodoksję katolicką przeżył pod wpływem Bogdana Jańskiego, który zaprosił go do swojej wspólnoty („Domek Jańskiego”), z której uformowało się zakonne Zgromadzenie Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa, zwane potocznie zmartwychwstańcami; po śmierci Jańskiego (1840) i odbyciu studiów teologicznych w Rzymie otrzymał (1841) święcenia kapłańskie; ułożył regułę zmartwychwstańców i był parokrotnie (1842-45, 1873-86) generałem zakonu; założył również (a ściślej: wznowił istniejące w XVI wieku) Papieskie Kolegium Polskie w Rzymie i był jego pierwszym rektorem (1866-72); był nie tylko twórcą stylu duchowości zmartwychwstańców (nadających ortodoksyjnie religijny sens pracy nad zmartwychwstaniem Polski, korygującej błędy doktrynalne mesjanizmu romantycznego) i ich systemu wychowawczego, kierownikiem duchowym, rekolekcjonistą i kaznodzieją, ale również wysoko cenionym eklezjologiem (zwłaszcza jako teoretyk prymatu papieskiego) i konsulatorem Kongregacji Indeksu i Św. Oficjum oraz członkiem dwóch papieskich akademii; zmarł w 1886 roku; po II wojnie światowej rozpoczął się jego proces beatyfikacyjny.

1 komentarz:

  1. +LIChRex+
    Bardzo sobie cenię osobę i poglądy szan. Autora. Wiele mu zawdzięczam i...naprawdę przykro mi czytać tą laurkę pod adresem obywatela Semenenko, prezbitra "przedsoborowego" .Trzeba niezmąconej niczym, naprawdę wielkiej wiary w magiczną cezurę r.58go, czy 55go by nie dostrzegać padgatowki "duchowej" trwającej 100 lat z okładem w kraju jak i za granicą eklezjalną. Z tego co pamiętam "zmartwychwstańcy" szczególnie radośnie rozpoczynali aktywizm za oceanem...
    W coś trzeba wierzyć, można oczywiście w imaginowaną ;) zbujeckość soboru i "NAGŁĄ" apostazję całego kleru do wczoraj katolickiego.
    ZPB.

    OdpowiedzUsuń

Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.