Cytaty

"Pogodnie przyjmuję krzyż, który mi został ofiarowany, (ale) będziemy walczyć nadal o honor Pana naszego Jezusa Chrystusa i Jego Kościoła świętego i niepokalanego... i nigdy nie pomylimy go z nową religią, która głosi szczęście ziemskie, uciechy, rewolucję i wolność wszelkich uczynków, która obala mszę, kapłaństwo, katechizm i wszystko, co nadprzyrodzone: to antyteza chrześcijaństwa"
ks. Coache

„Wszelka polityka, która nie jest Tradycją, jest z pewnością zdradą”
Arlindo Veiga dos Santos

„Pro Fide, Rege et Patria” – „Za Wiarę, Króla i Ojczyznę”
_________________________________________________

sobota, 30 października 2021

Nabożeństwo czterdziestogodzinne w parafii pw. św. Gertrudy Wielkiej (J. Exc. x. bp'a Daniela L. Dolana).

Wszystko dla Boga, bo jesteśmy Jego!

 Jakże bardzo nie udaje nam się oddać Mu wszystkiego, co mu się należy. W miniony weekend (22-24 października 2021 r.) niektórzy z naszych seminarzystów uczestniczyli w 40-godzinnym nabożeństwie w kościele gdzie św. Syn Jego umarł na krzyżu. Poniżej historia tego nabożeństwa i kilka zdjęć z uroczystości.

Krótka historia 40-godzinnego nabożeństwa:

Czterdziestogodzinne nabożeństwo, po włosku zwane Quarant'ore lub zapisane jednym słowem Quarantore, jest rzymskokatolickim nabożeństwem, w którym przez czterdzieści godzin odprawia się nieustanną modlitwę przed Najświętszym Sakramentem podczas uroczystego wystawienia. 

Celebrację takiego nabożeństwa rozpoczyna uroczysta „Msza wystawiennicza” (wobec wystawionego Najświętszego Sakramentu), a kończy „Msza repozycyjna”. Ta ostatnia kończy się procesją z Najświętszym Sakramentem w Kościele (która odbywa się także po Mszy wystawienia) i błogosławieństwem.

Dokładne pochodzenie czterdziestogodzinnego nabożeństwa jest niejasne. Św. Karol Boromeusz mówi, że ta praktyka modlenia się przez czterdzieści godzin była bardzo stara; i odnosi się do czterdziestu godzin, kiedy Ciało Chrystusa pozostawało w grobie. Liczba 40 jest również związana z deszczem w czasie potopu, latami w drodze do Ziemi Obiecanej i poszczeniem Jezusa przez 40 dni przed rozpoczęciem swojej publicznej służby.

Przed rokiem 1550 ta lub podobna ekspozycja została ustanowiona przez św. Filipa Neri dla Bractwa Santissima Trinità dei Pellegrini w Rzymie; z kolei św. Ignacy Loyola zachęcał także do wystawiania Najświętszego Sakramentu w czasie karnawału jako aktu pokuty za grzechy popełnione w tym czasie[3]. Św. Franciszek Salezy, który był wielkim wielbicielem Filipa Neri, włączył czterdziestogodzinne nabożeństwo do swojej działalności misyjnej wśród kalwinistów żyjących między Annecy a Genewą w latach 1594-1596. W Stanach Zjednoczonych bp. Jan Nepomucen Neumann (1811- 1860), biskup Filadelfii, pomógł szerzyć nabożeństwo, skomponując specjalną broszurę dla jego praktykowania. (Z Wikipedii)


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz