Zesłanie Ducha Świętego (Zielone Świątki)

Xiądz Louis M. O. Duchesne (1843-1922) powiada, że „Zielone Świątki są pamiątką pierwszego objawienia się Ducha Świętego w uczniach Chrystusowych, i ugruntowania Kościoła”. Ewangelia mówi nam, że Chrystus zapowiedział wszystkim przyjście Ducha Świętego, natomiast epistoła opowiada o ziszczeniu się tej obietnicy. Duch Święty napełnił wieczernik w godzinie Tercji. Gwałtowny wiatr na zewnątrz i ogniste płomyki wewnątrz domu są cudownymi znakami Jego przyjścia.

Jak w adwencie wołaliśmy: „Przyjdź, Panie, zmazać grzechy ludu Twego”, tak dzisiaj mówimy: „Przyjdź, Duchu Święty, napełnij serca Twych wiernych i twej miłości ogień w nich zapal”.

Introit (Mdr 1, 7): Duch Pański napełnił okrąg ziemi, alleluja: a ten, który wszystko obejmuje, ma wiadomość głosu, alleluja, alleluja, alleluja.

(Ps 67, 2): Niech powstanie Bóg, a niech się rozproszą nieprzyjaciele jego: niech pierzchną przed obliczem jego ci, którzy go nienawidzą. Chwała Ojcu…

Chwała

Kolekta: Boże, któryś w dniu dzisiejszym serca wiernych światłem Ducha Świętego raczył oświecić, daj nam w tymże Duchu poznać co prawe, i pociechą Jego zawsze się weselić. Przez Pana… w jedności tegoż…

Epistoła (Dz 2, 1-11): Gdy spełniły się dni Pięćdziesiątnicy, wszyscy uczniowie byli wespół na tymże miejscu. I stał się z prędka z nieba szum, jakby przypadającego wiatru gwałtownego i napełnił wszystek dom, gdzie siedzieli. I ukazały się im rozdzielone języki jakoby ognia i usiadły na każdym z nich z osobna i napełnieni byli wszyscy Duchem Świętym i poczęli mówić rozmaitymi językami, jak im Duch Święty wymawiać dawał. A byli w Jeruzalem mieszkający Żydzi, mężowie nabożni, ze wszego narodu, który jest pod niebem.  Gdy się stał ten głos, zbiegło się mnóstwo i strwożyło na myśl, że każdy słyszał ich swym językiem mówiących. A zdumiewali się wszyscy i dziwowali mówiąc: Iżali oto ci wszyscy, którzy mówią, nie są Galilejczykami? A jakożeśmy słyszeli każdy z nas swój język, w którym się urodziliśmy? Partowie i Medowie i Elamitowie i mieszkający w Mezopotamii, w Żydowskiej Ziemi i w Kapadocji, w Poncie i w Azji, Frygii i Pamfilii, w Egipcie i ze stron Libii, która jest podle Cyreny i przychodnie rzymscy, Żydzi też i nowonawróceni, Kreteńczycy i Arabowie: słyszeliśmy ich mówiących językami naszymi wielmożne sprawy Boże.

Alleluja, alleluja (Ps 103, 30): Wypuść Duch Twego, a będą stworzone i odnowisz oblicze ziemi.

Alleluja (przyklęka się): Przyjdź Duchu Święty napełnił serca Twych wiernych i Twojej miłości ogień w nich zapal.

Sekwencja: 1. Przybądź, święty Duchu, spuść z niebiosów na nas światła Twego promień.

2. Przyjdź, ubogich Ojcze, przybądź, dawco darów, przybądź, serc światłości.

3. O Pocieszycielu, słodki gościu duszy, słodkie pokrzepienie.

4. W pracy Tyś spoczynek, w skwarze Tyś ochłoda, w płaczu Tyś pociecha.

5. O światłości błoga napełń wnętrze serca wszystkich wiernych Twoich.

6. Bez Twojego Bóstwa nie ma nic w człowieku jedno grzech i szkoda.

7. Zmyj, co jest brudnego, zroś, co jest oschłego, zlecz, co zranionego.

8. Nakłoń, co oporne, ogrzej, co jest zimne, nawróć, co jest zdrożne.

9. Udziel Twoim wiernym w Tobie ufającym siedem darów świętych.

10. Daj zasługę cnoty, daj zbawienny koniec, daj wieczyste szczęście. Amen. Alleluja.

(Sekwencję mówi się do przyszłej soboty włącznie)

Dalszy ciąg świętej Ewangelii według Jana (14, 23-31): Onego czasu: Rzekł Jezus uczniom swoim: Jeśli mię kto miłuje, będzie chował mowę moją, a Ojciec mój umiłuje go i do niego przyjdziemy i mieszkanie u niego uczynimy: kto mnie nie miłuje, mów moich nie chowa. A mowa, którąście słyszeli, nie jest moja, ale tego, który mię posłał. To wam powiedziałem, u was mieszkając. Lecz Pocieszyciel, Duch Święty którego Ojciec pośle w Imię moje, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, cokolwiek bym wam powiedział. Pokój zostawiam wam: pokój mój daję wam: nie jako daje świat, ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze, ani się lęka. Słyszeliście, żem ja wam powiedział: Odchodzę i przychodzę do was. Gdybyście mnie miłowali, wżdybyście się radowali, iż idę do Ojca: bo Ojciec większy jest niźli ja. I teraz wam powiedziałem przedtem niż się stanie: byście, gdy się stanie wierzyli. Już wiele z wami mówić nie będę. Albowiem idzie książę świata tego, a we mnie nic nie ma. Ale iżby świat poznał, że miłuję Ojca, a jako mi Ojciec rozkazanie dał, tak czynię.

Wierzę

Offertorium (Ps 67, 29-30): Utwierdź to Boże, coś w nas sprawił: w świątyni Twojej w Jeruzalem królowie ofiarują ci dary, alleluja.

Sekreta: Poświęć, błagamy Cię, Panie, ofiarowane Ci dary, a serca nasze oświeceniem Ducha Świętego oczyść. Przez Pana… w jedności tegoż…

Komunia (Ap 2, 2 i 4): I stał się z prędka z nieba szum, jakby przypadającego wiatru gwałtownego i napełnił wszystek dom, gdzie siedzieli, alleluja: i napełnieni byli wszyscy Duchem Świętym i opowiadali cuda Boże, alleluja, alleluja.

Po Komunii: Niechaj tchnienie Ducha Świętego oczyści serca nasze, Panie, i użyźni je wewnętrznie rosą swej łaski. Przez Pana… w jedności tegoż…

Źródło: Mszał Rzymski z dodaniem nabożeństw nieszpornych, Poznań 1932 (nieco uwspółcześniono język tłumaczenia!)

Źródło : Facebook.com / Kościół Zapomniany