Cytaty

"Pogodnie przyjmuję krzyż, który mi został ofiarowany, (ale) będziemy walczyć nadal o honor Pana naszego Jezusa Chrystusa i Jego Kościoła świętego i niepokalanego... i nigdy nie pomylimy go z nową religią, która głosi szczęście ziemskie, uciechy, rewolucję i wolność wszelkich uczynków, która obala mszę, kapłaństwo, katechizm i wszystko, co nadprzyrodzone: to antyteza chrześcijaństwa"
ks. Coache

„Wszelka polityka, która nie jest Tradycją, jest z pewnością zdradą”
Arlindo Veiga dos Santos

„Pro Fide, Rege et Patria” – „Za Wiarę, Króla i Ojczyznę”
_________________________________________________

wtorek, 9 stycznia 2024

Dziś, 9 I. AD 2024, zmarł Tadeusz Isakowicz-Zaleski.


Dziś (9 stycznia 2024 r.), ok godz. 8 rano zmarł w Chrzanowie, po długotrwałej chorobie nowotworowej (rak prostaty) w wieku 67 lat Tadeusz Isakowicz-Zaleski, właściwie Tadeusz Bohdan Zaleski, pseudonim „Jacek Partyka”, „Jan Kresowiak”, „Ksiądz Robak” (ur. 7 września 1956 r. w Krakowie) – polski Ormianin, duchowny Novus Ordo (nowe święcenia otrzymał od pseudobiskupa Novus Ordo, x. Franciszka Macharskiego), duszpasterz osób niepełnosprawnych oraz Ormian, prezes Fundacji im. Brata Alberta, działacz społeczny, wieloletni uczestnik opozycji antykomunistycznej w czasach reżimu komunistycznego, pisarz, poeta i publicysta.
 
 Odważny i niewygodny dla wielu Patriota mocno zaangażowany w walkę o Prawdę nt. Ludobójstwa ukraińskiego na Narodzie Polskim oraz o godny pochówek wszystkich pomordowanych na Kresach Wschodnich. W 2008 r. wystąpił z apelem o potępienie przez władze polskie ludobójstwa Polaków dokonanego na przez OUN-UPA na Wołyniu i w Małopolsce Wschodniej. Przez wiele lat zabiegał o upamiętnienie ofiar tej zbrodni. 1 lipca 2009 r. zorganizował protest w Lublinie przeciwko nadaniu tytułu doktora honoris causa przez KUL Wiktorowi Juszczence. Przyczynił się do protestów przeciwko przejazdowi przez Polskę „Rajdu Bandery”, w związku z czym ukraińscy nacjonaliści grozili mu śmiercią. 5 lutego 2010 r. współorganizował protesty w związku z uznaniem Bandery bohaterem narodowym Ukrainy przez ustępującego wówczas prezydenta Juszczenkę oraz bierności władz polskich w tej sprawie. Tego dnia odbyły się pikiety przed ambasadą Ukrainy w Warszawie, konsulatami w Poznaniu, Wrocławiu, Krakowie, Lublinie i Gdańsku. Był też prezesem założonej przez siebie Fundacji Kresowej „Memoria et Veritas” i organizatorem dorocznych konkursów szkolnych wiedzy o Kresach oraz przewodniczącym komitetu honorowego budowy pomnika „Rzeź Wołyńska”, dłuta prof. Andrzeja Pityńskiego, we wsi Domostawa w gminie Jarocin na Podkarpaciu. Wspierał także akcję Stowarzyszenia „Wspólnota i Pamięć” pod hasłem „Wołyń na Powązki”. W 2022 i 2023 r. doszło do ostrych polemik między nim a [p]rezydentem Andrzejem Dudą, któremu zarzucał niedotrzymanie obietnic wyborczych z 2015 r. w sprawie pochówku Polaków pomordowanych przez OUN-UPA.
 
 Był również zwolennikiem ujawnienia tajnych współpracowników SB działających w środowisku krakowskich duchownych (lustracji), oraz przeciwnikiem mafii lawendowej (lobby homoseksualnego) w neokościele, czym ogromnie naraził się modernistycznej hierarchii i był przez nią wielokrotnie szykanowany i uciszany. 

Requiem aeternam dona ei, Domine, et lux perpetua luceat ei. 
Requiescat in pace. Amen

Ave Maria!

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz