Cytaty

"Pogodnie przyjmuję krzyż, który mi został ofiarowany, (ale) będziemy walczyć nadal o honor Pana naszego Jezusa Chrystusa i Jego Kościoła świętego i niepokalanego... i nigdy nie pomylimy go z nową religią, która głosi szczęście ziemskie, uciechy, rewolucję i wolność wszelkich uczynków, która obala mszę, kapłaństwo, katechizm i wszystko, co nadprzyrodzone: to antyteza chrześcijaństwa"
ks. Coache

„Wszelka polityka, która nie jest Tradycją, jest z pewnością zdradą”
Arlindo Veiga dos Santos

„Pro Fide, Rege et Patria” – „Za Wiarę, Króla i Ojczyznę”
_________________________________________________

wtorek, 30 stycznia 2024

Katolicki Car Rosji.

Alexander I Romanow
 Tuż przed śmiercią w 1825, Alexander I, Cesarz Rosji, nawrócił się na Wiarę Katolicką. Do uszu katolickiego adiutanta Cara, Generała Michaud, gdy przebywał w Rzymie, dotarła niepewna plotka o śmierć Cara, więc pospieszył on do Ambasady w celu przekonania się o jej autentyczności. Ambasada, do której informacja jeszcze nie dotarła, zaprzeczyła plotkom. Przeczucie adiutanta mówiło jednak co innego, więc udał się on do Świętej Wizjonerki - bł. Anny Marii Taigi. Powiedziała mu ona, że Car rzeczywiście umarł, a wiadomość o tym dotrze do ambasady następnego dnia. Wtedy pocieszyła go słowami: „Car umarł jako Katolik i jest w Czyśćcu. Został ocalony dzięki swojemu miłosierdziu dla sąsiadów oraz za obronę Papieża i Kościoła.”

 Według włoskiej gazety Civilta z listopada 1876 roku, Michaud został wysłany do Rzymu na specjalne polecenie Cara, by omówić z Papieżem Leonem XII przyjęcie Wiary Katolickiej przez Cara oraz powrót Rosji do jedności z Kościołem. Kiedy adiutant powrócił do Petersburga na pogrzeb, usłyszał od naocznych świadków, że bł. Anna Maria Taigi miała rację, że Car Alexander I wyrzekł się schizmy na łożu śmierci. Jego konwersja zakłopotała dwór tak bardzo, że przez ostatnie dni aż do śmierci pozbawiono Cara możliwości rozmowy z kimkolwiek. Pełen wiary Generał Michaud udał się z tą informacją do nowego Cara Mikołaja I, licząc, że i on podąży w ślady brata. Niestety, Mikołaj nie był przekonany do Wiary Katolickiej.

 Dowodem „miłosierdzia” Alexandra I był sposób, w jaki traktował pokonanego Napoleona. Car był jedynym europejskim władcą, który wyraźnie przejmował się losem upokorzonego tyrana na wygnaniu, często interesując się jego zdrowiem i oferując wsparcie. Jednocześnie nikt inny nie został tak źle potraktowany przez wojującego Korsykanina. Nikt, poza Papieżem. I znów, jedynym, poza Carem, przyjacielem Napoleona po jego klęsce był Kościół, który tak okrutnie prześladował. Matka Napoleona, Letycja Buonaparte, otrzymała azyl w Rzymie. Co ciekawe, mieszkała jeden blok obok bł. Anny Marii Taigi i była z nią często widziana podczas nabożeństw Drogi Krzyżowej w Koloseum. Nabożeństwa były często prowadzone przez brata Letycji, kard. Fescha. Kardynał osobiście zapytał bł. Anny Marii o radę dotyczącą duszy jego siostry. Błogosławiona niewiasta odpowiedziała matce Napoleona, przez kardynała, słowami: „Tak, będę się modlić za twoją siostrę i dozwolę jej poznać jakie światło ujrzałam względem niej. Teraz niech sama myśli o tym kim była, kim jest i kim niedługo będzie i niech przygotuje się na śmierć, która niebawem nadejdzie.”


Źródło: https://catholicism.org/russias-catholic-tsar.html

Russia's Catholic Tsar

Tłum. Bartosz Edward Koniewicz 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz