STACJA U ŚW. PANKRACEGO
Dzisiejsza Niedziela jest oktawą Wielkanocy. W Polsce nazywamy ją Przewodnią, prawdopodobnie dlatego, że wypadała w porze wiosennej, gdy ci i owi przeprowadzali się na cudze dzierżawy.
Msza św. zwraca się nie tylko do nowoochrzczonych (Introit), ale i do wszystkich wiernych, napominając, aby Pascha nigdy nie przebrzmiała w życiu naszym. Nasza wiara podparta uczynkiem ma świadczyć światu, iż Chrystus naprawdę zmartwychwstał. Istotę tej wiary określa w swym liście Jan Apostoł. Wiara katolicka to nie jest przelotne uczucie religijne, ale oddanie się człowieka bez podziału, całą duszą Bogu; uznanie za prawdziwe objawienie się Boga w Chrystusie, a przez to staje się duchową spójnią z Chrystusem, przyjęciem świadectwa Jezusowego w swoją duszę. Taka wiara staje się zbogaceniem i spotęgowaniem człowieka, gdyż daje jasne i nadprzyrodzone poznanie świata i celu życia.
Ewangelia jest wyznaniem wiary. W pierwszej jej części czytamy o ustanowieniu Sakramentu pokuty, dzięki któremu możemy zawsze przywrócić duszom naszym łaskę Chrztu ; « Zwróćmy uwagę na jakie niesłychane wyżyny wielkości zostali wyniesieni ci uczniowie, którzy równocześnie są powołani do tylu cierpień i upokorzeń. Otrzymują pewność nie tylko co do własnej osoby, ale także władzę odpuszczania cudzych win ; otrzymują prawo sądów Bożych. Oto sędziami dusz stali się ci, którzy sami muszą się bać surowego sądu Bożego. (św. Grzegorz homilia). Druga część Ewangelii podaje piękne i pocieszające nas zdanie Jezusa : « Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli ». W tym zdaniu Pan nasz ma nas na myśli, ale tylko pod tym warunkiem, jeżeli wiarę naszą ujawniamy przez dobre uczynki. « Baczcie, którzy uczestniczycie w tych radosnych świętach, abyście nie zostali wyłączeni z wiecznych godów » (Św. Grzegorz – homilia).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz