Cytaty

"Pogodnie przyjmuję krzyż, który mi został ofiarowany, (ale) będziemy walczyć nadal o honor Pana naszego Jezusa Chrystusa i Jego Kościoła świętego i niepokalanego... i nigdy nie pomylimy go z nową religią, która głosi szczęście ziemskie, uciechy, rewolucję i wolność wszelkich uczynków, która obala mszę, kapłaństwo, katechizm i wszystko, co nadprzyrodzone: to antyteza chrześcijaństwa"
ks. Coache

„Wszelka polityka, która nie jest Tradycją, jest z pewnością zdradą”
Arlindo Veiga dos Santos

„Pro Fide, Rege et Patria” – „Za Wiarę, Króla i Ojczyznę”
_________________________________________________

środa, 23 grudnia 2015

Życzenia Świąteczne od redakcji strony.

 
Z okazji zbliżających się Świąt Narodzenia Pana Naszego Jezusa Chrystusa, Redakcja strony Tenete Traditiones życzy wszystkim czytelnikom, wiernym Świętego Kościoła Katolickiego, oraz całemu Narodowi Polskiemu, Wiary, Nadziei i Miłości, wytrwałości w walce z mocami tego światy oraz z mocami księcia ciemności, aby już wkrótce zapanowało Społeczne Panowanie Naszego Pana Jezusa Chrystusa Króla, nad naszą Ojczyzną oraz nad wszystkimi narodami świata, oraz aby już wkrótce nastała prawdziwie Wolna i Wielka Polska, w walce o którą poświęcamy nasz codzienny trud, wysiłek, naszą pracę i wszystko co robimy, a jeśli trzeba będzie poświęcimy także nasze życie!

Niech Najświętsza Maria Panna - Królowa Korony Polskiej, oraz Jej Syn - nowonarodzony Chrystus Pan nam wszystkim raczy pobłogosławić na cały nadchodzący rok!

A  oto pełny, prawidłowy tekst naszej najpiękniejszej, Polskiej Kolędy:

Pieśń o Narodzeniu Pańskim

Bóg się rodzi, moc truchleje, Pan niebiosów obnażony,
Ogień krzepnie, blask ciemnieje, Ma granice nieskończony, 

Wzgardzony, okryty chwałą; Śmiertelny, Król nad wiekami;
A Słowo Ciałem się stało, I mieszkało między nami! 

Cóż masz niebo nad ziemiany? Bóg porzucił szczęście twoje,
Wszedł między lud ukochany, Dzieląc z nim trudy i znoje:

 Niemało cierpiał, niemało, Żeśmy byli winni sami, 
A Słowo Ciałem się stało, I mieszkało między nami. 

W nędznej szopie urodzony, Żłób mu za kolebkę dano;
Cóż jest, czem był otoczony? Bydło, pasterze i siano. 

Ubodzy! was to spotkało, Witać go przed bogaczami, 
A Słowo Ciałem się stało, I mieszkało między nami. 

Potem i Króle widziani Cisną się między prostotą,
Niosąc dary Panu w dani: Mirę, kadzidło i złoto: 

Bóstwo to razem zmieszało, Z wieśniaczemi ofiarami! 
A Słowo Ciałem się stało, I mieszkało między nami. 

Podnieś rękę Boże Dziecie, Błogosław krainę miłą,
W dobrych radach, w dobrym bycie, Wspieraj iej siłę swą siłą, 

Dom nasz i majętność całą, I twoje wioski z miastami! 
A Słowo Ciałem się stało, I mieszkało między nami. 

autorstwa Franciszka Karpińskiego
wydanie z 1838 roku – ze zbioru Śpiewnik kościelny