Cytaty

"Pogodnie przyjmuję krzyż, który mi został ofiarowany, (ale) będziemy walczyć nadal o honor Pana naszego Jezusa Chrystusa i Jego Kościoła świętego i niepokalanego... i nigdy nie pomylimy go z nową religią, która głosi szczęście ziemskie, uciechy, rewolucję i wolność wszelkich uczynków, która obala mszę, kapłaństwo, katechizm i wszystko, co nadprzyrodzone: to antyteza chrześcijaństwa"
ks. Coache

„Wszelka polityka, która nie jest Tradycją, jest z pewnością zdradą”
Arlindo Veiga dos Santos

„Pro Fide, Rege et Patria” – „Za Wiarę, Króla i Ojczyznę”
_________________________________________________

czwartek, 14 kwietnia 2016

1050. rocznica Chrztu Polski. 14 kwietnia 966 r. Mieszko I rozpoczął proces chrystianizacji państwa Polskiego


*** 14 KWIETNIA 966 AD ***

POCZĄTEK POLSKIEJ PAŃSTWOWOŚCI, TWORZENIA SIĘ POLSKIEJ TOŻSAMOŚCI NARODOWEJ, POLSKIEJ KULTURY, MYŚLI, SZTUKI, JĘZYKA I TRADYCJI.

OMNIA AD MAIOREM DEI GLORIAM, ET BEATISSIMAE VIRGINIS MARIAE HONOREM!

WIELKA POLSKA KATOLICKA! 
BYŁA JEST I BĘDZIE PRZEZ KOLEJNE 1050 LAT!

Chrzest Polski, autor: Jan Matejko
Wiele wskazuje na to, że Chrzest Polski odbył się dokładnie 1050 lat temu. Data 14 kwietnia 966 r. jest podawana najczęściej jako początek chrystianizacji państwa polskiego, ponieważ zgodnie z ówczesnym zwyczajem ceremonia odbywała się w Wielką Sobotę.

Powszechnie przyjmuje się, iż chrystianizacja ziem polskich trwała aż do początków XIII w., choć według źródeł kościelnych poprzednie religie słowiańskie nadal usilnie zwalczano aż do wieku XVII.

Mieszko I przyjął chrzest w obrządku rzymskim. Chrzest władcy i erygowanie niezależnego biskupstwa zrównały państwo gnieźnieńskie z chrześcijańskimi krajami Europy i związały Polskę z zachodnim kręgiem kultury chrześcijańskiej.

Mieszko I po przyjęciu chrztu stał się równy władcom chrześcijańskim. Mógł zawierać przymierza i sojusze. Przyjęcie chrztu umacniało też znaczenie władcy wobec poddanych. Kościół głosił bowiem, że władza księcia pochodzi od Boga i każde wystąpienie przeciwko władzy uznawano za grzech.

Do Polski, po przyjęciu chrześcijaństwa, coraz liczniej przybywali duchowni. Uczyli ludzi nowej religii oraz służyli pomocą władzy. W tamtych czasach jedynie duchowni potrafili czytać i pisać. Przede wszystkim znali łacinę, którą posługiwali się m.in. w kontaktach międzynarodowych. Klasztory i kościoły były ośrodkami życia intelektualnego i artystycznego. Duchowni znali również tajniki uprawy roli, to oni nauczyli Polan melioracji podmokłych terenów, zastosowali nowe narzędzia, co bardzo przyczyniło się do rozwoju gospodarki rolnej.

Po rozpowszechnieniu chrześcijaństwa zaczęto wznosić pierwsze kościoły, w związku z czym pojawił się nowy rodzaj zapotrzebowania na malarstwo i rzeźbę sakralną.

źródło: wikipedia/Wuj