Cytaty

"Pogodnie przyjmuję krzyż, który mi został ofiarowany, (ale) będziemy walczyć nadal o honor Pana naszego Jezusa Chrystusa i Jego Kościoła świętego i niepokalanego... i nigdy nie pomylimy go z nową religią, która głosi szczęście ziemskie, uciechy, rewolucję i wolność wszelkich uczynków, która obala mszę, kapłaństwo, katechizm i wszystko, co nadprzyrodzone: to antyteza chrześcijaństwa"
ks. Coache

„Wszelka polityka, która nie jest Tradycją, jest z pewnością zdradą”
Arlindo Veiga dos Santos

„Pro Fide, Rege et Patria” – „Za Wiarę, Króla i Ojczyznę”
_________________________________________________

sobota, 29 grudnia 2018

O pożytkach i historii Bractwa Różańcowego

Każdy prawdziwy katolik jest czcicielem Najświętszej Marji Panny i na odwrót: kto jest gorliwy w nabożeństwie do Matki Bożej, ten także jest dobrym dzieckiem Kościoła i nosi w sobie znak przeznaczenia do nieba, o którym pisze św. Ludwik Grignion de Montfort.

Chcesz dostać się do Nieba? Pragniesz otrzymać wiele łask potrzebnych do osiągnięcia świętości? Uciekaj się do Marji, a ona u Swego Syna wyjedna je dla Ciebie! Święty Alfons Liguori powiada: "Jakżeż bardzo powinniśmy dziękować miłosierdziu naszego Boga, że dał nam Marję za pośredniczkę, która swemi prośbami może wyjednać dla nas wszystkie łaski, jakich nam tylko potrzeba". Święta zaś Brygida w objawieniu słyszała Pana Jezusa mówiącego do Marji: "Proś mię, o co chcesz, Matko Moja, gdyż każdą Twą prośbę wysłucham. Albowiem, jako Ty na ziemi niczego mi nie odmówiłaś, tak i ja Tobie w Niebie niczego nie odmówię".

Miej zatem stałe nabożeństwo do Najświętszej Dziewicy, tak aby znalazła w Tobie upodobanie, które tak bardzo pragnie w Tobie mieć. Unikaj wszystkiego, co mogłoby Ją zasmucić, noś Jej Szkaplerz, odmawiaj pobożnie Różaniec, zapisz się do jakiego bractwa lub stowarzyszenia ku Jej czci, okazując publicznie i formalnie, wobec Nieba i ziemi, że jesteś szczęśliwy, mając tak wspaniałą Matkę.

Należy wiedzieć Katoliku, że żadne bractwo w Kościele Świętym nie jest tak obfite w łaski jak Bractwo Różańcowe. Różaniec jest modlitwą własną Kościoła, do odmawiania której zachęca kościelne Magisterium, papieże, biskupi, jak również rzesze świętych i błogosławionych. Aby zostać członkiem Bractwa Różańcowego należy: 
1. być przyjętym przez upoważnionego kapłana (ks. Rafał Trytek IRC | xtrytek@sedevacante.pl)
2. być wpisanym przez tegoż kapłana do księgi bractwa
3. mieć różaniec lub jego cząstkę, poświęconą przez upoważnionego kapłana. 
Jedynym, lecz jakże owocnym, obowiązkiem członków Bractwa Różańcowego jest odmówienie w ciągu tygodnia 15 tajemnic (zgodnie z ustanowieniem św. Piusa V: radosne, bolesne i chwalebne), czyli cały Różaniec. Można dziesiątki rozdzielić dowolnie na poszczególne dni tygodnia. Intencje modlitewne Bractwa Różańcowego pw. Świętego Piusa V, papieża i wyznawcy, są podawane z początkiem każdego miesiąca na stronie: http://bractwomodlitewne.blogspot.com. Są to intencje miesięczne. Przy odmawianiu Różańca konieczne jest rozważanie tajemnic. Za odmówiony różaniec otrzymuje się również liczne odpusty.

Jaka jest historia Bractwa Różańcowego w Kościele?

Różaniec, jako modlitwa dana wprost z Nieba przez Najświętszą Marję dla świętego Dominika, uratowała niegdyś katolicką Europę przed herezjami i licznymi grabieżami albigensów. W Polsce rozpowszechniła się ona jeszcze za życia św. Dominika. Święty Jacek, wstąpiwszy do Zakonu Kaznodziejskiego, rozpowszechnił ją w całej Polsce, a także szerokich obszarach Europy Wschodniej, przyczyniając się do powszechnego powstania i otrząśnięcia się wiernych z wad i letniości oraz masowych nawróceń.

Idea Bractwa Różańcowego wywodzi się od św. Dominika, a rozpowszechniona została przez Alana z La Roche. Najstarsze wspólnoty Bractwa Różańcowego powstały we Wrocławiu (1481 r.) i w Krakowie (1484 r.). Bractwo Różańcowe pw. Świętego Piusa V jest kontynuacją krakowskiej wspólnoty Bractwa Różańcowego. W latach 60. ubiegłego wieku niemal cały świat katolicki odpadł od wiary świętej w wyniku tzw. soboru watykańskiego II, przyjmując rozmaite błędy i herezje modernistyczne, już dawno i wielokrotnie potępione przez Kościół w nieomylnym Magisterium. W wyniku tego odstępstwa od wiary przez kilkadziesiąt lat w Polsce nie istniała katolicka wspólnota Bractwa Różańcowego. Jest rzeczą oczywistą, że katolicy nie mogli i wciąż nie mogą przystępować do wspólnot różańcowych, które choć są zewnętrznie w katolickich strukturach, tworzone są obecnie z modernistów. Katolicka zasada św. Agatona, papieża, mówi: "Kto modli się z heretykami, sam staje się heretykiem". Stąd konieczne było założenie wspólnoty, która by kontynuowała prawowicie - prawowicie, bo w jedności wiary katolickiej - wspólnotę Bractwa Różańcowego z 1484 roku (...). Z tej właśnie przyczyny 9 listopada Anno Domini 2016, w święto poświęcenia Bazyliki Laterańskiej, decyzją katolickiego księdza Rafała Trytka, odnowiło swoją działalność Bractwo Różańcowe, które dla odróżnienia od modernistycznej (i stąd już niekatolickiej, więc nieprawowitej) wspólnoty Bractwa Różańcowego przyjęło za Patrona świętego Papieża Piusa V. Miejmy w pamięci także słowa świętego Atanazego Wielkiego, który powiedział w czasie wielkiej apostazji ariańskiej: "Jeśli wielkie i poważne niebezpieczeństwo grozi człowiekowi, który oddala swą żonę i współżyje z inną kobietą, nawet gdyby się znalazł na obczyźnie, to o ileż większe grozi temu, kto zdradza katolicką wiarę i uczestniczy w komunii z heretykami?".

Pożyteczne będzie przytoczenie słów owego świętego papieża Piusa V, które napisał w bulli Consueverunt Romani Pontifices, poświęconej Różańcowi: 
"I tak Dominik wejrzał w ów prosty sposób modlitwy i błagania Boga, dostępny dla wszystkich i bardzo pobożny, który zowie się Różańcem albo Psałterzem Błogosławionej Dziewicy Maryi. W nim owa Najświętsza Dziewica jest czczona poprzez powtarzanie Pozdrowienia Anielskiego sto pięćdziesiąt razy, to jest, tyle ile liczy Psałterz Dawidowy, oraz przez Modlitwę Pańską przy każdej dziesiątce. Przy tych modlitwach rozważa się pewne tajemnice ukazujące całe życie Naszego Pana Jezusa Chrystusa, w ten sposób dopełniając sposób modlitwy wynaleziony przez Ojców Świętego Rzymskiego Kościoła (...) Wierni Chrystusowi rozpaleni przez te modlitwy zaczynali wnet przemieniać się w nowych ludzi. Ciemność herezji zaczynała się rozpraszać a objawiać światło Wiary Katolickiej." 
W tym kontekście rozważmy słowa Piusa IX napisane w encyklice Egregiis z 1856 roku: "Tak jak święty Dominik posłużył się Różańcem jak mieczem do zniszczenia ohydnej herezji albigensów, tak i również dzisiaj wierni przyuczeni do posługiwania się bronią, jaką jest codzienne odmawianie Różańca – z łatwością zdołają zniszczyć bezbożność i przerażające błędy szerzące się gdzie okiem nie sięgnąć".

Poruszają również słowa Papieża Urbana IV, które niech będą zachętą wstąpienia do Bractwa i codziennej modlitwy różańcowej: "Co dzień za sprawą Różańca spływają na lud chrześcijański wszelkie dobrodziejstwa".

Karol Ozga

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz