ŚRODA PO 2 NIEDZIELI PO WIELKANOCY
UROCZYSTOŚĆ ŚW. JÓZEFA
Oblubieńca N. Maryji Panny
Wyznawcy i Patrona całego Kościoła
Ryt zdwojony I klasy z oktawą. Szaty białe.
Gdy rozważamy tajemnicę życia naszego Zbawiciela to obok Matki Jego Najświętszej widzimy postać św. Józefa, opiekuna i żywiciela Jezusa. Jako prawnie poślubiony małżonek Maryji jest też z prawa i w stosunkach ludzkich ojcem Jezusa. Zważyć należy, że tu pewne względy, z zwłaszcza władza ojcowska, « patria potentas » miały wówczas bardzo doniosłe znaczenie, tak, że nie trudno zrozumieć, iż w stosunku do Jezusa św. Józef był czymś nierównie więcej niż zwykłym opiekunem. Chrystus rozpoczął swe dzieło jako prawny syn Józefa (Ewang.) i stąd cały Kościół, który jest Ciałem mistycznym Chrystusa, również jest pod opieką św. Józefa. Życie jego jest nam dotąd okryte tajemnicą. Liturgia podziwia przede wszystkim jego czystość i delikatność uczuć, porównując go do Józefa syna Jakuba, stosuje do św. Józefa błogosławieństwa, jakie Patriarcha Jakub sprowadzał na głowę swego syna. Wiersz śpiewany po Alleluja jest wyrazem naszych uczuć : « spraw Józefie, by życie nasze upływało w niewinności i zawsze było bezpieczne pod opieką twoją ».
Źródło: Mszał Rzymski z dodaniem nabożeństw nieszpornych, o. G. Lefebvre, Benedyktyn . 1949 r.