Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa.

 PIĄTEK PO 2 NIEDZ. PO ZESŁANIU DUCHA ŚW.

UROCZYSTOŚĆ NAJŚWIĘTSZEGO SERCA PANA JEZUSA

Ryt zdwojony I kl.   Szaty białe.

   Protestantyzm w XVI wieku i Jansenizm w XVII targnął się na jeden z podstawowych dogmatów chrześcijaństwa, usiłując go zniekształcić. Dogmatem tym jest miłość Boga do wszystkich ludzi. To też trzeba było, aby Duch miłości, który kieruje Kościołem, znalazł nowy sposób na zwalczenie tej herezji, aby Oblubienica Chrystusowa, daleka od umniejszania swojej miłości do Jezusa, coraz więcej w niej wzrastała. To też dla stwierdzenia swej wiary w ten tak ważny dogmat nauki chrześcijańskiej, ustanowił Kościół katolicki święto Najświętszego Serca Jezusowego dla rozszerzenia tego nabożeństwa. Opatrzność wzbudziła początkowo błogosławionego Eudesa, który w 1670 roku ułożył oficjum i Mszę o Najśw. Sercu dla kongregacji Eudystów. Następnie wybrał sobie Bóg za narzędzie do wykonania tego dzieła córkę duchowną św. Franciszka Salezego : św. Małgorzatę Marię Alacoque, której Jezus ukazał swe Serce  w Paray-le-Monial 16 czerwca 1675 r w niedzielę Bożego Ciała i rozkazał jej, by wymogła ustanowienie uroczystości Najśw. Serca w piątek po oktawie Bożego Ciała.

   W r. 1765 Klemens XIII zatwierdził święto i nabożeństwo do Najśw. Serca, a w 1856 r. Pius IX rozciągnął ja na cały Kościół powszechny. Leon XIII w 1899 r. poświęcił całą ludzkość Sercu Jezusowemu, a Papież Pius XI w 1928 r. polecił obchodzić to święto z oktawą i nakazał po Mszy lub nieszporach odmówić Akt wynagrodzenia Najśw. Sercu Jezusowemu. Papież Pius XII, dekretem z 23 marca 1955 r. zniósł oktawę.

   Celem święta jest I. rozważenie miłości, którą Chrystus okazał przede wszystkim przy ofierze krwawej na krzyżu, oraz przy ofierze niekrwawej na ołtarzu podczas Mszy św. 2. - złożenie należnego dziękczynienia i uwielbienia za ofiarę. 3 - wypełnienie obowiązku przebłagania za winy swoje i wszystkich ludzi, gdyż grzechy ludzkie zraniły serce Jezusowe. 

Za: Mszał Rzymski z dodaniem nabożeństw nieszpornych, o. Gaspar Lefebvre, Benedyktyn. Przekład polski opracowali mnisi opactwa w Tyńcu. Opactwo ŚŚ. Piotra i Pawła w Tyńcu – Polska. Opactwo Św. Andrzeja, Bruges – Belgia, 1956 r.