Christus Vincit, Christus Regnat, Christus Imperat!
„Y dał mu władzę, y cześć, y królestwo: y wszyscy narodowie, pokolenia y ięzyki służyć mu będą: władza iego, władza wieczna, która nie będzie odięta, a królestwo iego, które się nie skazi”.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Laudetur Iesus Christus!
OdpowiedzUsuńPragnę spytać Szanownego Pana o to, jak św. Paweł upominał św. Piotra. Dyskutowałem kiedyś z pewnym lefebvrystą, negującym nieomylność papieską, i nie wiedziałem co mu na to odpowiedzieć. W jakich kwestiach św. Paweł upominał św. Piotra?
W sprawach czysto dyscyplinarnych, a nie doktrynalnych. Chodziło o to, czy nowo nawróceni na chrześcijaństwo z pogaństwa (a więc nie-żydzi) mają przestrzegać żydowskich praktyk i przepisów religijnych, takich jak obrzezanie, koszerność etc. Apostołowie, którzy byli żydami, za pewne przestrzegali tych przepisów do końca życia, mimo, iż z Śmiercią Chrystusa na Krzyżu te przepisy straciły ważność ("Niech przed Nowym Testamentem starych praw ustąpi czas"), ale podobnie jak Matka Najświętsza dokonała starotestamentalnego oczyszczenia (święto Oczyszczenia NMP - 2 lutego), chociaż nie musiała tego robić, bo była Niepokalanie Poczęta, a poczęcie Chrystusa także było nadprzyrodzone (za sprawą Ducha świętego), więc Matka Boża nie była po porodzie "nieczystą" (w myśl prawa mojżeszowego), ale jej pokora i posłuszeństwo mimo to nakazywało jej podporządkować się prawu. Podobnie św. Piotr mógł (mylnie) uważać, że należy wciąż zachowywać te stare prawa (Matka Boża się w tej materii nie pomyliła, gdyż przed Ofiarą Chrystusa te przepisy jeszcze obowiązywały, tyle że nie dotyczyły Jej bezpośrednio). Św. Paweł słusznie więc upomniał Piotra, wskazując po prostu że tamto prawo straciło moc obowiązującą. Ale to jest kwestia dyscypliny a nie Wiary, św. Piotr nie zbłądził w Wierze i nie popadł w herezje.
UsuńBóg zapłać i z Panem Bogiem!
Usuń