Horytnica - Lwowcy Bracia

Utwór z albumu "Pod znakiem miecza"

Pamiętam jak dzisiaj, gdy wezwał mnie nasz ojciec

Twarz zimna, surowa, lecz w oczach jego łzy

Wręczając opaski nam biało-czerwone

Powiedział: "czas na was", uściskał co sił

Bez broni, lecz serca w nas biły gorące

I wiara, że jeszcze odmieni się nasz los

Że choć zginie wielu, Lwów znów będzie polski

Że jeszcze Ojczyzna usłyszy nasz głos

Wśród huku wystrzałów i świstu kul wroga

Gdy po raz kolejny ruszaliśmy w bój

Krzyczeli: "za Polskę!" i znikła gdzieś trwoga

Coś gnało i przestał dokuczać nam mróz

Widziałem znak Orła, zdobiły go wieńce

Jak w dziecięcych bajkach czytanych do snu

Lecz ten był prawdziwy, przyciągał me serce

Przyciągał z oddali, chciałem walczyć znów

Mój pierwszy karabin, tak drżały mi ręce

A więc już niedługo ruszymy na front

Płonęły w nas duchy, płonęły na wietrze

Jak żagiew zwycięstwa rzucona na stos

I biegliśmy naprzód, a śmierć dokoła

Łopotał nam sztandar, w uszach głuchy grzmot

My jak uskrzydleni, gdy dowódca wołał

Jak hufiec husarii, trwał nasz wielki lot

Ref.

Zasłonił mnie ciałem, przeszyła go seria

Zamarłem, gdy upadł z impetem na bruk

Na moich to rękach z uśmiechem umierał

I szeptał, że spłacił Ojczyźnie swój dług

I chociaż Cię nie ma wciąż czuję, że jesteś

Że czuwasz tuż obok, gdy ja jeszcze śpię

Jak w domu, czy tutaj w tym zimnym okopie

Spotkamy się bracie, spotkamy we śnie

Ref.

Zasłonił mnie ciałem, przeszyła go seria

Zamarłem, gdy upadł z impetem na bruk

Na moich to rękach z uśmiechem umierał

I szeptał, że spłacił Ojczyźnie swój dług

Dziś mijam mogiły w szeregach poległych

Wśród nich ta jedyna, a w niej jesteś Ty

Spełniło się nasze ukryte pragnienie

Lecz przyszło zapłacić za nie cenę krwi