W zeszłym roku niepostrzeżenie (dla mnie przynajmniej) minęła 150 rocznica instalacji Straży Honorowej Najświętszego Serca Pana Jezusa w Polsce. Przełożona krakowskiego klasztoru ss. wizytek Matka Ludwika Tomaszewska sprowadziła wtedy bowiem Straż Honorową z Francji z klasztoru w Bourg-en-Bresse. Inicjatorką Straży Honorowej Najświętszego Serca Pana Jezusa była s. Maria od Najświętszego Serca- Konstancja Bernaud. Z tego powodu s. Ludwika nazywana była Matką tego dzieła w Polsce, a ks. Albin Dunajewski (późniejszy kardynał i biskup krakowski) z racji bycia kapelanem klasztoru wizytek w tym czasie- jego Ojcem. Jeszcze jako osoba świecka Konstancja uznała, że nabożeństwo do Najświętszego Serca przez swą powszechność może się stać fundamentem duchowości przeznaczonej dla wszystkich katolików w myśl słów św. Franciszka Salezego:
“Każdy według swojego stanu i zawodu mógłby żyć tym nabożeństwem w duchu pokuty, wynagrodzenia, dla większej chwały Bożej, wykonując po prostu obowiązki swojego stanu”.
W macierzystym klasztorze Straży w Bourg-en-Bresse od 1825 roku istniało tradycyjne Bractwo Najświętszego Serca Jezusowego. Na początku roku 1863 siostry klasztoru dokonały aktu intronizacji Jezusa Chrystusa Króla. W głównej sali, na tronie postawiono posąg Chrystusa Króla, a siostry podchodziły do niego kolejno, aby wziąć "bilet" z zaleceniem, jak w praktyce przyczyniać się do królowania Pana Jezusa.
Po kilku tygodniach, s. Maria miała wizję przedstawiającą Najświętsze Serce Pana Jezusa, a wkoło Niego godziny zegara wraz z napisem u góry: “Chwała, miłość, zadośćuczynienie!”, u dołu zaś “Straż Honorowa Najświętszego Serca”. Za pozwoleniem przeoryszy, zakonnice zapisały wokół “tarczy zegara” swoje imiona, tam gdzie na rysunku św. Małgorzaty Marii Alacoque były serca. Każda miała przez wybraną godzinę, nie przerywając zwyczajnych zajęć, adorować w duchu Boskie Serce. Wszystkie siostry, zawarły to przymierze 13 marca 1863 roku. Po początkowym odrzuceniu i atakowaniu Straży jako "nowości", zaczęła się ona dynamicznie rozwijać wśród kleru, zakonnic i świeckich.
W Wielki Piątek tego samego roku, s. Maria napisała krótką modlitwę “Ofiarowanie Godziny Straży”, na rozpoczęcie wybranej godziny, podczas której ofiarowywały prace oraz wszystkie poruszenia serca dla pocieszenia Pana Jezusa. Celem nabożeństwa miało być oddanie szczególnej czci Ranie zadanej Sercu Bożemu. Pierwszą “Strażą Honorową” wedle s. Marii była Matka Boża, św. Maria Magdalena i św. Jan Apostoł, stojący pod krzyżem. Stąd patronami Straży zostali- Matka Boże Bolesna, św. Jan i św. Maria Magdalena.
9 marca 1864 roku biskup de Langalerie erygował kanonicznie w kaplicy sióstr w Bourg-en-Bresse Bractwo Straży Honorowej. Nieco później, papież Pius IX zatwierdził Straż i dał jej te same odpusty które miało Bractwo Serca Bożego w Rzymie.
W 1878-ym Ojciec Święty Leon XIII podniósł Straż Honorową do godności arcybractwa, z prawem agregowania innych bractw. Stąd też początkowe podporządkowanie Straży Honorowej przy wizytkach w Krakowie do arcybractwa w Bourg-en-Bresse. Później nastąpiła agregacja do arcybractwa w Wiedniu, a po odzyskaniu niepodległości dzięki intensywnym zabiegom nuncjusza apostolskiego w Polsce kard. Achilles Rattiego Straż Honorowa w Krakowie sama stała się ( 19 stycznia 1919 roku) arcybractwem agregującym Straże w całej Polsce. Arcybractwo wydawało od 1921 roku czasopismo „Wiadomości o Straży Honorowej Najświętszego Serca Pana Jezusa”. Wśród członków Straży Honorowej byli m.in. papieże Pius IX, Leon XIII, św. Pius X, Benedykt XV, i Pius XI.
Nabożeństwo Straży, (wzorem św. Małgorzaty Marii), polega na spędzaniu wybranej Godziny w ciągu dnia, na uwielbianiu i wynagrodzenie Sercu Jezusowemu bez przerywania wykonywanych zajęć. Świętem patronalnym Straży jest święto Najświętszego Serca Pana Jezusa. Również w Wielki Piątek w godzinie przebicia Serca Jezusowego na Krzyżu należy oddać mu hołd i uwielbienie.
W oktawie Wniebowstąpienia Pańskiego,
ks. Rafał Trytek ICR
Ilustracje od red. Tenete Traditiones
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz