Cytaty

"Pogodnie przyjmuję krzyż, który mi został ofiarowany, (ale) będziemy walczyć nadal o honor Pana naszego Jezusa Chrystusa i Jego Kościoła świętego i niepokalanego... i nigdy nie pomylimy go z nową religią, która głosi szczęście ziemskie, uciechy, rewolucję i wolność wszelkich uczynków, która obala mszę, kapłaństwo, katechizm i wszystko, co nadprzyrodzone: to antyteza chrześcijaństwa"
ks. Coache

„Wszelka polityka, która nie jest Tradycją, jest z pewnością zdradą”
Arlindo Veiga dos Santos

„Pro Fide, Rege et Patria” – „Za Wiarę, Króla i Ojczyznę”
_________________________________________________

środa, 3 czerwca 2020

J. Exc. x Bp. Oliver Oravec (†9 VII 2014): Czy nowe święcenia biskupie są ważne?


Sakrament kapłaństwa

Czy nowe święcenia biskupie są ważne?

Bardzo ważnym dokumentem Papieża Piusa XII była jego nieomylna konstytucja apostolska „Sacramentum ordinis” z 1947 r., którą można znaleźć u Denzingera pod numerem 2301 lub w innym wydaniu pod numerem 3857. 

W tej konstytucji Pius XII, potwierdza raz na zawsze warunki do ważności święceń diakonatu, kapłaństwa i biskupstwa, oraz uroczyście potwierdza ważną materię i formę tych sakramentów. Cały dokument wyraźnie stwierdza, że ​​jest to nieomylne (ex cathedra) stwierdzenie nauczycielskiego urzędu Kościoła. Przedstawię tylko część tekstu:

Powagą Apostolska wyjaśniamy, a jeśli dotąd prawnie inaczej było zarządzamy (...) przy święceniach czyli konsekracji biskupa materią jest włożenie rąk przez biskupa konsekratora, formą zaś słowa prefacji, z których istotne i dlatego do ważności potrzebne są następujące: "COMPLE IN SACERDOTE TUO MINISTERII TUI SUMMAM, ET ORNAMENTIS TOTIUS GLORIFICATIONIS INSTRUCTUM COELESTIS UNGUENTI RORE SANCTIFICA".

Pius XII nie stworzył nowej formy tego sakramentu, tylko stanowczo i uroczyście potwierdził to, co zawsze było formą święceń biskupich.

Kiedy przybył Montini (Paweł VI), całkowicie zniszczył i usunął tę nieomylną formę. Zastąpił ją nową „formą”:

"Zechciej teraz na tego wybranego wylać moc Twoją, Ducha rządzącego..."


Dzięki tej radykalnej zmianie Paweł VI, potwierdził jedynie, że był nieprawowitym papieżem, ponieważ nawet prawowity papież nie mógłby zmienić istoty sakramentów, czyli materii i formy.

Interesujące jest również wskazanie przyczyn, które doprowadziły Pawła VI do zmiany formy święceń biskupich:

„… Uznaliśmy, za dobre aby ponownie wykorzystać  formę konsekracyjną ze starych źródeł, która znajduje się w tzw. apostolskich tradycji Hipolity Rzymskiego… ”


Jest niewiarygodne, że Paweł VI. przyjmuje tę formę od pierwszego nieważnego papieża [antypapieża], od schizmatyckiego Hipolita, który odmówił uznania prawowitego papieża św. Kalixta. 

Paweł VI oprócz zniszczenia istoty święceń usunął także z ceremonii wiele rażących pytań, które święty stawia kandydatowi na stanowisko biskupa, na przykład: „Czy wierzysz, że Kościół Święty, Katolicki i Apotolicki jest jedynym prawdziwym Kościołem?” Lub „Czy potępiasz wszystkie błedy,  które zostały popełnione przeciwko temu Świętemu Kościołowi katolickiemu?”  i inne.

Jan XXIII i Paweł VI znieśli także Przysięgę Antymodernistyczną obowiązkowo nakazaną przez św. Papieża Piusa X przed każdymi święceniami biskupimi lub przed objęciem ważniejszego urzędu kościelnego. 

Wniosek: Nowe sakry biskupie są nieważne, a gdy biskupi nie są biskupami, „kapłani” nie są przez nich „wyświęcani”. Zatem nie mamy [w neokościele] ważnej spowiedzi, Bierzmowania, Św. Mszy i nie mamy nawet ostatniego namaszczenia. Nie wyobrażam sobie nawet większej kary za nasze grzechy. Wszyscy musimy żałować i pozostać wierni tradycyjnym obrzędom, aby pozostać katolikami.

Bp. Olivier Oravec ,,Prawda o Kościele" str. 39-40

Tłumaczył: Kacper Dobrzyński, Korekta: Michał Mikłaszewski 


Źródło: https://jezisjejedinyspasitel.webnode.sk/pravda-o-cirkvi/

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz